Marka

Old Norwegian Dictionary - marka

Meaning of Old Norwegian word "marka" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

marka: marka, v. (að) 1) merke, sætte Mærke paanoget for derved at gjøre det kjendeligtfra andre Ting af samme Slags ellerfor at betegne det som ens Eiendom, =merkja 1, lat. signare; marka sínn hlutFm. VI, 1374. 6; vér skulum marka (=merkja OH. 20431) lið várt ok geraherkuml á hjalmum várum ok skjöldumFlat. II, 33818; menn marka nú stál-húfur sínar Sturl. II, 2106; marka fé,naut Grág. 2306; Flat. I, 1526; hannmarkaði sik sjalfan því hreinlífismarki(nl. Omskjærelsen) Pr. 734; marka sikgeirsoddi Fris. 737 (Yngl. 10); lét hannok marka (= signa) sik Óðni áðr hanndó Fris. 814 (Yngl. 11). 2) merke en (jvf Aasen 495a2 fg), tilføie en et Saar,hvorefter han kommer til senere at bæreMerke, = merkja 2. Anal. 2016; Ölk. 2022;Flat. I, 33121. 3) sætte noget til Merkepaa en Ting, = merkja 3; einn kot-karl markaði þrettán kúlur í höfði þérBand. 3824. 4) give noget en vis Form, etbestemt Omrids, en afstukken Grænse, =merkja 4 (jvf merkistafr); marka grund-völl, topt Flat. I, 22927. II, 475; Bp. I,17125; marka holmstað Eg. 67 (15923);marka sér völl Flóam. 10 (12817); spurðikonungr Alf, hvern veg guð þeirra værigerr; hann segir, at hann væri markaðreptir Þór Flat. II, 19017; þarlands-menn gera or vaxi ok eiri Fenix okmarka sem líkast at öllu Pr. 40817. 5) afbilde, aftegne; gaf ek þér skjöld,ok er á markaðr kross með líkneskidróttins Bp. I, 829 jvf Nj. 113 (1435); erá hlutinum markaðr Freyr með silfriVatsd. 10 (1932); þar var ok markaðr(jvf fá Flat. II, 29929) himintungla gangr&c. Flat. II, 29913 jvf 29719. 29823; Alex.643 fg. 656. 1176. 6) beskrive, afmale i Ordeller Tale; er í þeim frœðum (dvs. førsteMosebog) mörkuð öll skepna himneskok jarðlig Pr. 6410; markat hefi ek -fyrir þér birting lopts &c. Kgs. 549. 7) betegne, tilkjendegive ved Hjælp afnoget, som aabenbarer, viser hvad dermenes, = merkja 5; markaði hann þáallt at bendingum Post. 84317 (Luc. 1,20. 22. 63); hér hvílir Darius, er mark-aðr var í spásögu Daniels fyrir hrútinnAlex. 11713. 8) lægge Merke til, fæste sinOpmærksomhed ved noget, = merkja 7;þat, er þá dreymi mik, marka ek Flat.II, 29418; kvað Snorri hafa mart fyrirborit um nóttina, Þorðr kvað eigidrauma skyldu marka Sturl. I, 30511;marka stjörnur í hafi til stefnu sínnardvs. for derefter at styre sit Fartøi, Alex.16016. 9) slutte sig til, skjønne, forstaa, = merkja 8; marka af e-u dvs. slutte afnoget: Mork. 244. 12712; Bp. I, 17218.62323; Hom. 1281; hann bað þá (nl.lata menn) marka af (dvs. tage Lærdomaf) atfœrslu maursins ok því fylgjaHeilag. I, 44339; marka á e-u d. s. Fm.VII, 10226; Anecd. 172 (2114); Kgs. 10420&vl; marka at, eptir e-u d. s.: mörkumekki at váru hugviti án forráði heilagsanda Hom. 1215; þar eptir máttu markahans fegrð SE. I, 9019.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛆᚱᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

fg.: følgende.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.