Meina

Old Norwegian Dictionary - meina

Meaning of Old Norwegian word "meina" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

meina: meina, v. (að) 1) skade (e-m) BarL. 17323;Stj. 6930; Post. 55627; Heilag. II, 5731. 19.5742 fg; því optarr sem nökkurr meinaðihann, því glaðari gékk hann til hansHeilag. II, 5748 fg; mods. stóða, sléttaStj. 247; einn maðr lagði hug á þathinn mesta, at hann mætti gæta konusínnar, ok tjáði ekki, heldr meinaði Æf.683; hverr sá maðr, er meinaðr verðreða angraðr af náungi sínum Heilag.II, 57218. 2) hindre, være i Veien for,m. Dat. er ván, at þat (kertit) lýsi umallt húsit innan, ef ekki meinar þvíKgs. 163; jvf Grág. 24116. 28715; ef eigimeinaði forföll SturL. II, 2546. 3) af-holde, forhindre en fra noget (e-m e-t),forbyde en noget; fjall þat, sem áðrmeinaði þeim kirkjugerðina BarL. 6524;kunnum vér eigi at meina þeim þatDN. IV, 9911; ef prestr meinar (=bannar L. 3) kirkjugarð Frost. 2, 162;man ek ekki meina öðrum mönnum athalda þá trú, sem hverjum sýnist Flat.I, 29724; Laukhamars menn meinaðuhenni jafnan at reka bú sítt suðr yfiráðrnefnda á DN. X, 2116; hann máeigi meina, at þú fáir mín til eigin-konu Stj. 52019.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᚽᛁᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.: Dativ.

f.: Feminin.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.