Miða

Old Norwegian Dictionary - miða

Meaning of Old Norwegian word "miða" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

miða: miða, v. (að) 1) tage sig Mærke, Sigte,hvorefter man kan gjenkjende et Sted; sá einn er til, at hlaða hér vörðu, semvið stöndum á hólinum, ok miða svávið (&vl til) þar, sem eldrinn brenn okmun þá finnast fylsnit, er ljóss er dagrGísl. 1476 (jvf 60); miða á, til = hendamið á (se under mið II, Nr. 1): E. hafðiglöggt miðat á um kvelðit, hvar kon-ungrinn hvíldi Flat. II, 12920; jvf Bp.I, 82912; fékk hann til lækni at skerasér úf, en í því, er læknirinn miðaðitil, hvar hann skyldi af skera, - Flat.I, 5619. 2) lægge Mærke til noget; þásér hann (nl. Kristr) þó at því, es vértrúum, ok miðar glöggt, hversu hvergiþræla sínna kosti at halda sik fráágirni ok reiði Homil. 21621.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

nl.: nemlig.

Nr.: Nummer.

p.: Pagina, side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.