Mikill
Old Norwegian Dictionary - mikillMeaning of Old Norwegian word "mikill" in Norwegian.
As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:
- mikill
- mikill, adj. ogsaa mykill; comp. meiri,superL. mestr, se disse Ord; mods. lítill) 1) stor af Omfang eller Udstrækning, i Dimension eller med Hensyn til det op- tagne Rum; mikilli halfri öln til stuttrMött. 1310; mikill maðr á allan vöxtFm. VI, 43818 (Mork. 12334); mikillvexti Fm. VI, 10227; sá sveinn varsnemma mikill ok fríðr sýnum Flat.I, 469; miklar hendr ok fœtr Fris.2534; ulfaldi, hit mykla dýr BarL. 6912;mikit skip OT. 5110; mikil nautshúðFm. VI, 18315; staup mikit sem manns-höfuð Fm. VI, 18325; konungr lét skipaeina sœmiliga höll mykla ok sterkaBarL. 810; mikil kirkja Flat. I, 2469;mikil borg Fm. VI, 14811; mikil ey okgóð Eg. 7 (1128); Sikiley er mikit ríkiFm. VI, 1489; þat vatn er vel mikitat vexti Kgs. 225; áin var mikil Nj.147 (2532); hár svá mikit, at þat tókofan at belti Nj. 1 (213). 2) fremragende i sit Slags med Hensyn til sin Gjerning,Stilling, sine Egenskaber eller Eiendom-meligheder, anselig, af stor Betydenhedeller Indflydelse (jvf lítill s. 538b5 fgg);A. dvergr hinn mikli stelari Didr. 1155;drykkjumaðr mikill Fm. VII, 17510 fg;atgerfismenn myklir Flat. I, 4732; jvfLaxd. 21 (547); Fm. VII, 1759; íþrótta-maðr mikill Flat. II, 1844; afreksmaðrmikill Didr. 18319; málafylgjumaðrmikill Nj. 1 (16); farmaðr mikill Nj.41 (6112); metnaðarmaðr mikill Nj. 41(6113); skörungr mikill Laxd. 31 (781);Upplendingar eru svá miklir fjánd-menn þínir, at - Fris. 21917; hannvar mikill vin Publi Pr. 1094 (jvf þatvar orð á, at H. væri mesti óvin ÞorgilsSturL. II, 12412); svá er sagt, at hannsé ekki mikill þegn við aðra menn affé sínu Heið. 24 (3441); þat var hansætlan, at mikill (dvs. stræng, haard) mundiverða vetrinn Bp. I, 87232; einn felli-vetr mikinn Laxd. 31 (7821); frost eruþá mikil SE. I, 1866; görir á él mikitJómsv. 741; kom vindsgnýr mikill ástofuna Laxd. 76 (21814); mykyll snjór(dvs. Snefald) ok íllviðri BarL. 6533; fékkhann þar mykit (dvs. godt, rigt) ár okmargfaldan ávöxt Hom. 10316; mankoma mannfall mikit OHm. 212, jvfFlat. II, 28121; mikil tíðindi (mods.lítil tíðindi Jómsv. 2120) SE. I, 18619;Laxd. 76 (2195); mikit mein SE. I,1862. 20; í svá myklum háska BarL. 5625;at þér samnit at mér fjölda mykynBarL. 549; mikil rausn Laxd. 19 (4318);jvf SturL. II, 2525; Fm. IX, 34715; meðmikilli snild Laxd. 21 (5412); með all-mikilli vináttu Laxd. 22 (5427); ek ásvá mikit vald á þér, sem - Nj. 6(1014); varð þar mikill fagnaðarfundrLaxd. 77 (2223); vóru drykkjur miklarFm. IX, 4118; má vera, yðr þykki, semek hafa lítlar mœður eðr vanda í mínuríki, en mér þykkja margar vera okmiklar; en þó at mikill ok margr vandisé, at -, þá - Bp. I, 72428; mikillmaðr (jvf meiri maðr, menn undermeiri 2) Flat. I, 29120; Eg. 8 (1313);mykill biskup Heilag. I, 12428; Þ. -gerðist höfðingi mikill Grett. 613; varhann af þessu bæði mykyll ok víðfrægrBarL. 213 fg; þat var ok mikit (= ríkt,vegligt Gyð. 3810; Jómsv. 5936) brúð-laup SturL. II, 25837; veizla mikil Háv.5131; leizt maðrinn með mikilu yfir-bragði Fm. VII, 2199; þá skipti, hversugótt væri mítt yfirbragð, ef mikit erFlat. I, 39126 fg jvf 25; mikill fyrir sér(dvs. med Hensyn til sin Foretagsomhed,mods. lítill fyrir sér s. 538a58 fg): manyðr hann (nL. guð várr) ógorligr þikkjaok mikill firi sér OH. 1087 (Flat. II,19011; OHm. 3524); mikill af sjalfumsér d. s.: er hann mikill af sjalfumsér ok manna frœknastr Nj. 8 (1519). 3) megen, rigelig, forhaandenværende istor Mængde, lið mikit (= lið margts. 417) Eg. 22 (424); jvf Flat. I, 14518;mikit gull Mork. 216; þó at einn hverrljóti mykyt fé (dvs. Gods, Penge) BarL.631; hvar sá maðr býr, er mikinn matá Flat. III, 45315; þeir - keyptu svámykla ull með þessu fé, at - Mar.6466; þeir kómu at þar, sem viðr varborinn saman mikill Nj. 30 (4523); umDofrafjall var mikil för (dvs. færdedesmange) or Þrándheimi Fm. VII, 1226;vitit nú, ef þér fáit valhnetr -; þeirfóro ok féngo svá miklar (= fénguþetta svá mikit Mork. 1653), sem þeirvildu Fris. 28819; bjuggust konungs-menn á braut með miklum kornum okmöltum ok hunangi Fris. 2084 (Mork.19734). - Til Oplysning om Anvendelsenaf Neutr. Sing. mikit udenfor de Til-fælde, hvori det som adj. er knyttet tilet Substantiv (jvf lítit s. 538b19 fgg) ,hidsættes følgende Exempler: hafði guðsvá mykyt fyrir hans sakir gört, at -BarL. 6523; hugleidda ek með mér, atmykyt mundi þeir mega með guði íóendiligum fagnaði BarL. 7715; meðþví at þú segir, at guð yðarr másvá mikit OH. 1089; þótti hann mikit(= mjök Nj. 147 L. 25412) hafa vaxitaf þessu verki Laxd. 37 (991); ogsaafor miklu 1: ek sér, at þín (nL. yfir-klæði) eru mikit betri (nL. en mín)Flat. III, 31420; lá hón ok hafði miklasótt - ok tók at mœðast mikit (=mjök) ok gerast máttlítil Bp. I, 1897;þeir vóru báðir gerviligir menn okknáir ok mjök ólatir ok var mikitum þá löngum Flat. II, 16135 jvf 37. -Dat. miklu bruges om Maalet, hvor derer Tale om en Forskjel, der skal betegnessom stor (jvf lítlu s. 538b32 fgg) a) hvordenne udtrykkes ved et Komparativ elleren Præposition: taka þeir nú í þessiborg miklu meira fé, en í hinni fyrriMork. 821 (Fm. VI, 15410; Flat. III,29936); ætla ek at vera þér miklu meiri(dvs. til meget større Hjælp eller Nytte),en einn hverr bóndi SturL. II, 1117;myklo er vildra félauss maðr ok fríðr,ef hann er hygginn Str. 2614; hverjanótt miklo fyr tíðir Leif. 681; nú sjáþeir flokk eigi miklugi (dvs. ikke meget)minna, en þeir höfðu sjalfir Heið. 29(36017); lögsögumaðr skal svá gerlaþátto alla upp segja, at engi viti einnamiklogi görr Grg. I, 20918; b) ved Su-perlativ: var þetta (nL. skip) miklu mestallra þeirra skipa (= miklu meira enöll þau skip), sem þar váru Fm. X,547; sú var hin þriðja borg -, er þeirkóma til, er miklu var mest af öllumþeim Fm. VI, 15421; hann er miklubeztr af öllum þeim Didr. 18320; sjá(nL. orrosta) er af öllum þeim mikluharðast Didr. 20019; þar er miklu mestmengi þeirra Hund. I, 49 (50); s. jarlvar miklu blíðastr þá daga til konungsFm. IX, 2822; þessir þrælar vóru mikluhollastir Ástríði fyrir umsjá ok verknaðVígagL. 727. Jvf. mikinn.
Part of speech: adj
Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᚴᛁᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.
Abbreviations used:
- adj.
- Adjectiv.
- Adj.
- Adjectiv.
- comp.
- Comparativ.
- Dat.
- Dativ.
- f.
- Feminin.
- L.
- Linje.
- lat.
- latinsk.
- m.
- Masculin.
- n.
- Neutrum.
- nl.
- nemlig.
- p.
- Pagina, side.
- s.
- substantiv.
- S.
- Side.
- Sing.
- Singularis.
- superl.
- Superlativ.
- v.
- Verbum.
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.