Mikla

Old Norwegian Dictionary - mikla

Meaning of Old Norwegian word "mikla" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

mikla: mikla, v. (að) 1) gjøre stor (mikill), forøge,udvide; Alfr skal svá mikla medalgerðÓlafs (dvs. give Olaf saa meget i Mellem-lag) at haustinu, sem G. - leggr tilDN. II, 24910; þrýstu bœndr samanríki Eiríks, en mikluðu Hákonar meginFsk. 2623; eigi má ek vita, at þessirmenn siti um kyrt allir, er ek hefiáðr þenna fjándskap miklat á hendrLaxd. 59 (17211); mikli guð ok vaxaláti (= VulG. dilatet deus) Japhet Stj.642 (1 Mos. 9, 27). 2) gjøre anselig,forøge ens Anseelse; hann (nl. konungr-inn) er svá miklaðr ok tignaðr á jörðu,at allir svá lúta ok hníga til hans semtil guðs Kgs. 10322; engi maðr máEirík kalla at meira mann þó, at hanndrepi einn bóndason útlendan þann,er gengit hefir á vald hans; en efkonungr vil miklast af pessu, þá skalek - EG. 63 (1487); H. var þá áttrœðr,er hann drap Eldgrim, ok þótti hannmikit hafa vaxit af pessu verki; ekkiþótti Þorleiki Hrútr því betra af verðr,at hann væri miklaðr af pessu verkiLaxd. 37 (991 fgg); með öllu hafði hannmikla rausn þann vetr, en Guðrún lattiþess ekki ok sagði til þess fé nýtt vera,at menn miklaði sik af Laxd. 74 (21326);þá miklomst vér allir af, ef at þessugingi, sem nú hefi ek ráð til gefit Fm.XI, 2128 (Jómsv.* 1811). 3) hædre, ære,ophøie, prise; brœðrnir - vegsömuðuhann þaðan í frá ok mikluðu (= lat.ex eo honorabant et magnificabanteum) sem einn völdugan föður HeilaG.II, 5334 (jvf 53237 fg); miklar önd míndróttin (= VulG. magnificat anima meadominum) Mar. 2220. 8. 26 jvf 2315. 19; þiklofa ek ok þik mikla ek ok þik dýrðkaek, hin heilaga þrenning! Leif. 18220. 4) mikla sik dvs. ophøie sig, hovmode sig; sumir falla með því í sök, at þeir miklasik í því (nl. at þeir falli aldri í sök)ok sjá eigi við at falla þegar í aðrasök Kgs. 15020; sú kona, er skartsömer, samir at láta biðjast lengi ok mætastok myklast, at maðr hyggi hana þeimmun vildri, sem hón synjast lengr Str.916. 5) upers. miklar e-t e-m dvs. enundres over noget: konungi miklar þatmeð sjalfum sér, at hinn útlendi skalyfirbera þann, er enskir kalla meistaraFm. XI, 43124; konungr lætr sér mikla,er hann vill til engis vinna Fm. XI,42813.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᚴᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.