Minka

Old Norwegian Dictionary - minka

Meaning of Old Norwegian word "minka" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

minka
minka, v. (að) 1) gjøre mindre (minni),formindske (mods. mikla 1). Barl. 87; Pr.27919; ef minkan eðr ófrjálsleikr finnstí fyrr nefndum jörðum, þá skal capi-tulum eiga í hans öðrum beztum jörðumannat jammykit, sem hér finnst ófrjálsteða minkat í DN. II, 26324; upers.minkar e-t dvs. noget bliver mindre, af-tager: minkaði þá skóginn Str. 427; biðuþeir þess, er minkaði ísana Fm. IX,35013; er veðrit tók at minka Eg. 33(442); minkast, v. r. dvs. formindskes, af-tage: eigi er til þess líkligt, at þat(nl. ríki Ólafs) minkist OHm. 4337; jvfBarl. 1802; tóko vötnin at minkastStj. 593; ef -, þá virðist oss svá, semminkaðist vár sœmd í því heldr en yxiFm. X, 79 fg; þótti mér mikit vaxa mínvirðing - en minkast ekki Hrafnk.1628. 2) forringe (e-n) med Hensyn tilAnseelse eller Indflydelse (mods. mikla 2).Sturl. I, 8311. 33931; þikki mér því þann(nl. kost) verða upp at taka, at þérhafit áðr með ofstopa farit, ok samirnú eigi, at þér minkit yðr Nj. 139(22221); Avenir konungr ok ríki hansminkaðist dag frá degi Barl. 1802. 3) intr. = minkast (se under Nr. 1);hón minkar eigi með miðlan né þrotnarmeð aftöku Heilag. I, 45936; hans kraptrok máttr minkar nú hversdagliga Barl.294, jvf 47010. 4) intr. aftage i Anseelse (mods. vaxa); þar vóx jafnan David kon-ungr, er guð elskaði, en Saul minkaði,er guð hataði Barl. 1805 jvf Joh. 3, 30.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᚿᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

intr.
Intransitiv.
m.
Masculin.
nl.
nemlig.
Nr.
Nummer.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back