Minnast

minnast

minnast, v. r. kysse (for mynnast af muðreller munnr, jvf minni); minnast tile-s dvs. kysse en: áðr hann væri smurðr(dvs. oleaðr), mintust menn til hans(&vl við hann) Fm. X, 1488; at síðustuspurði electus: viltu minnast til mínat skilnaði? L. svaraði: ekki vil ekkyssa þik Bp. I, 84211; þá mintisthann til þeirra allra ok síðan kystihann allt munkalið Heilag. I, 67034:tók heilagr faðir hönd hans ok mintisttil Heilag. II, 57112; minnast við e-n= minnast til e-s: Fm. X, 148 &vlse ovenfor; drukku þeir af einu silfrkeriok mintust við jafnan um daginn þá,er hvárr drakk annan til SturL. II,15815; meðan vígit var vegit hafði konangengit inn at minnast við heimamennFlat. II, 44230; (Orkn. 10132), hvor dog minnast við e-n maaske har samme Be-tydning som minnast e-s Flat. III, 40035(se under minna 2); minnast við munn,hönd e-s dvs. kysse en paa Munden, Haan-den: mintist hvárr við annars munnok þar meðr váru þeir sáttir ok álsáttirum allt þat Dn. I, 59622; hann skalminnast við hönd konungs, er hanntekr við merkinu Hirðskrá 238; jvf 2418.

Part of speech: v r

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᚿᚿᛆᛋᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary