Misfara

Old Norwegian Dictionary - misfara

Meaning of Old Norwegian word "misfara" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

misfara: misfara, v. (-fór) 1) fare ilde, tage Skade;nú lér maðr þat, er honum er lét okmisferr þat, þá - Gul. 493. 2) mis-handle, fordærve, fare ilde med noget (e-u, með e-u); þeir - höfðu nú í sínnigeymslu lík Ólafs konungs -, ok vóruum þat mjök hugsjúkir, hversu þeirféngi til gætt, at eigi næði óvinir kon-ungs at misfara því (= misfara meðlíkinu OH. 22525) Heilag. II, 17024 (Flat.II, 36820); misferst e-m dvs. det gaar enilde: er kvennafjöldi þessi sá, hversuþessari meyju hafði misfarizt, þá -Mött. 1816; engi um aldr man, at þarhafi manni misfarizt, ef þar er út látitsem hann lét (nl. út), ok sú stefna höfð,sem hann hafði Bp. II, 1820; misfarastv. r. dvs. fare ilde, tage Skade, faa en Van-skjæbne, blive ulykkelig, Homil. 11632 fg;11714; kærðu fyrr nefndir brœðr -, atmóðir þeirra misfórst í hans (nl. Ólafskarls) höndum ok af hans vangeymsluok forsjóleysi, þá er hann fœrði hanayfir eina á DN. III, 1537.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᛋᚠᛆᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.