Misför

Old Norwegian Dictionary - misför

Meaning of Old Norwegian word "misför" (or misfǫr) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

misför (misfǫr): misför, f. 1) Vildfarelse, = misferð 1;mæl þú við ábóta yðvarn J., at hanngæti vel munka sínna allra ok refsiþeim misfarar (&vl misgerðir) Heilag.I, 49130; fyrir því, at prophetinn sálangt fram ok syrgði, er hann sá mis-farar mannkynsins, þá mælti hann -BarL. 6931. 2) = misferð 2, Ulykke, somrammer en (især i Plur.); samnuðustþegar allir til syrgjandi slíks föðurmisfarir (se L. 20 fgg), sáto þar yfirhonum, er þeir hugðu dauðan veraBarL. 5230; börnin gráta, er þau sjámisfarar (S. 20012) mœðr sínnar Bp.I, 20019; sem annat (nL. dýr) sá mis-farir (= Textens ófarar) nafna sínsBev. 235 &vl 4; þar er menn verðafyrir skriðum eða -, eða hvern veger þeir fá einn dauða allir - ok sjámenn eigi misfarar þeirra, svá atviti deili á Grág. 9812 (Grg. I, 24525);misfarir sendimanna konungs, þeirratveggja skipsagnanna, er engi maðrhafði af komizt OH. 13832 (Flat. II,24234).

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, misför may be more accurately written as misfǫr.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᛋᚠᚯᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.