Mismunr

mismunr

mismunr, m. saadan Forskjel mellem to,at den ene har mere af en Ting end denanden, har noget forud eller fremfor denanden; þó at nökkurr umhugsaði meist-arans ok lærisveinsins málsnildardiktok -, þá mátti eigi mismunr eða greinþeirra í millim gerast Mar. 112312; ekhygg þat lög vera, ef svá mikill yrðimismunr (= mismuni Mork. 18320) lög-kœnsku manna, at mál yrði eytt áþrim lögþingum -, at þaðan skyldialdri verða uppreist þess máls Fm.VII, 14210 fg; með því at Gregorius ersvá máttugr, at guð mínn mátti ekkimæla eða gera um fram hans vilja eðaboð, allmikill mismunr man þá veraguðs míns ok hans Barl. 674; hinnhelgi Petr segir ok svá, at þér kallitþann föður yðarn, er engan gerir mis-mun, nema dœmir hvern eptir tilgerð-um Barl. 9328 (Ap. Gj. 10, 17 og 1Pet. 1, 17); mikit er at mismunum umlið várt, þeir eru 30 þúsunda, en vérerum með eina þúsund fyrir Klm. 37330. 2) Utilbørlighed, noget hvormed nogenoverskrider Grændserne for hvad han erberettiget til at gjøre; þat berr svá tilum einn dag með þeim mœðginum, athón húsfreyja ávítar hann son um ein-hverja mismuni Thom. 47514.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᛋᛘᚢᚿᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary