Mistrúa

Old Norwegian Dictionary - mistrúa

Meaning of Old Norwegian word "mistrúa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

mistrúa
mistrúa, v. (að og úð 1) tvile paa Sand- heden af noget; fyrir því, at hón mis-trúaði (= Textens trýði eigi) sögnengilsins Mar. 196 &vl.; engi má þatmistrúa, at - Heilag. I, 8533 jvf 24434;fyrir þat sama, er þú mistrúðir mínorð, þá - Post. 84313; ef þú mistrúirþetta Ridd. 6729; til þess, at eigi værimistrúuð sjá kenning, þá gaf sá ossmátt ok veldi, er - Post. 7321; mis-trúðu þeir (nl. þat), at hann mundiKrists lærisveinn vorðinn Post. 393;Josephus segir öngvan mistrúa þurfaeða hyggja þat fals vera, sem - Stj.6535. 2) mistro (e-n), have Mistillid tilens Ord; ef sýslumaðr mistrúir hann(nl. den som finnr fé sítt þjófstolit) oksegir, at þjófr fylgði Landsl. 9, 72 (jvfGul. 2568 fg); ek vil hvárki, at þú némenn þínir mistrúi mik um þat, at -Klm. 10218.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᛋᛏᚱᚢᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

m.
Masculin.
nl.
nemlig.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back