Mjök

mjök (mjǫk)

mjök, adv. 1) meget, i høi Grad, for enstor Del, i stor Mængde: a) ved Verber(jvf mikilliga 1, mikit, mikinn, meirr,mest): hafða ek mjök fjárvarðveizlubúanda Eg. 46 (9128); Þ. tók þessu vel(nl. at Björn biðr Oddnýjar) ok skautmjök til ráða dóttur sínnar Hítd. 56;ásakaði B. hann mjök Heilag. I, 17525;Væringjar þýddust mjök til hans Fm.VI, 13513 &vl; konunginum svalaði mjökFlat. II, 1122; smaragdus er þar mjökStj. 7931; fannst þat mjök í rœðu Er-lings, at - Fm. VII, 25817; b) ved Adj.eller adv. fundu þeir þar fyrir sér skálanökkvorn mjök mikinn SE. I, 14418;heyrðu þeir - mál mjök margra mannaHeilag. I, 62435; þeir sem eptir lifa,eru mjök sárir Klm. 9616; munnljótrmjök Nj. 25 (392); harðlyndr mjökGunl. 4 (20211); hyrndir mjök Jómsv.36. 17; varð för manna mikil mjök úthingat Ísl. 1; þú munt œrit mjök elskaféit Þorskf. 4817; þá es sá hafði mjökharðla lokit sínu máli (= Vulg. illoadhuc loquente) Homil. 976 (Job. 1, 17);i de to sidste Exempler ere dog maaskeForbindelserne œrit mjök og mjök harðlakun en Pleonasme, idet et af de to for-bundne Ord havde været tilstrækkeligt. 2) næsten, saa godt som, saa at der fatteslidet (jvf Folkespr. mest, mesten Aasen2495b1 fg; eng. much, almost, t. fastDWb. III, 1349 fg); a) ved Verber: þeirKolbeinn riðu mjök at gerðinu, áðrþeir hlaupa af hestunum Sturl. II, 37410;eru þeir mjök komnir at Austrey Flat.I, 14516; jvf Fm. II, 932; var hón okmjök numin öllu afli Heilag. I, 949;þá er mjök var mornat Sturl. II, 19914;sem P. var mjök at landi kominn Pr.2312; er mjök var komit at stefnudegiþeim Eg. 42 (8228); mjök eru komnirendadagar lífs míns Pr. 1131; sem mjökvar unnin borgin Stj. 5192. b) ved Adj.: dauðr mjök (&vl drjúgum dauðr) afkulda Fm. IX, 46714; var mær sjúk,er sik hafði til einskis rœrða lengi okvar mjök dauð at öllum líkam, enfrændr - biðu andláts hennar Heilag.I, 6148; sem hón liggr mjök örendMar. 6331; þat (nl. mannshár) var mjökmannshátt Fld. III, 26613. c) ved Tids- og Stedsangivelser: vóru þat mjök (&vllítit skort) viku Sturl. II, 187 &vl 7;á morgon mjök í þenna tíma dags(Vulg. cras hac eadem hora) Stj. 3728(Josva 11, 6); var þat mjök í miðjumhernum Grett. 217; mjök var þat alltsenn, at við litum dýrit ok heyrðum firidyrum úti (kalla) með þessum orðum- Heilag. I, 44524; mjök svá (ellipt.se under svá) = mjök 2, nær svá (jvfgd. moxen, gsv. maxan Fsv. Legend.III, 43712. 438111. 45823): alþýða mannaharmaði m. s. (dvs. næsten alle Menneskersørgede over) fall Ingolfs Vatsd. 41 (677);er þeir riðu á víxl, stakaði Þ. mjök sváaf baki Flóam. 34 (15927); sjá Romula -lá marga vetr í kör ok mátti sik m. s.til enskis hrœra Leif. 4615; kristninvar m. s. af sér komin OHm. 313;vóro þá komnir m. s. þar gegnt Nj.146 (24727); hefir þú - m. s. brotttekit sýnina frá mér ok næsta ræntlíkam mínn öllu afli Barl. 11110; hjó -af honum m. s. skjöldinn allan Gunl.7 (2269); er konungrinn var m. s. mettrKlm. 5537; snýr þá þangat með Borg-firðinga ok allan flokkinn m. s. (dvs. medB. og næsten hele Skaren) Sturl. II, 2686;svá langlífr sem Matusalen, er m. s.lifði þúsund vetra Elucid. 7333; sá erifar of úsýniliga luti, m. s. er hann(dvs. han er saa godt som) heiðinn okútrúr Heilag. I, 23518.

Part of speech: adv

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, mjök may be more accurately written as mjǫk.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᚯᚴ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary