Mjúkr

mjúkr

mjúkr, adj. 1) myg, blød, behagelig vedBerørelse, mods. harðr 1; skaltu hafamjúkt bað fyrir mjúka rekkju, er þúveittir mér Eg. 49 (9316); hún (nL.treyjan) var dregin útan ok innan viðrauðu silki, en í millum var eitt mjúktskinn Bær. 1197. 2) føielig, eftergivende,villig til at rette sig efter ens Villie (e-m), mods. harðr 2; þér munu menn-inir mjúkari en mér Eg. 36 (737); þau(nL. en grimmustu dýr) verða hlýðin okmjúk sínum meistara Alex. 11920; ekhefi yðr mjúkr (&vl mjúklyndr) verití öllum lutum Fm. X, 1087; var hannekki at mjúkari, þótt Aslákr vildi sikfram draga nakkvat hjá honum OH.11129; allir okkrir liðir ok limir erumjúkir hverr til sínnar þjónustu Flat.I, 42332; prior þessi var eigi mjökmjúkr til brœðra, þótt þeir bæði hannnökkurs Heilag. II, 1542; hann steig áhest sínn mjúkan ok makreiðan Hei- lag. I, 54523 (jvf auðmjúkr L. 33); fyrirhennar fótum liggr ein leéna svá mjúksem eitt lamb Clar. 252. 3) let, bekvem,magelig, mods. harðr 6; þegar at eyjar-sundin tókust til, þá var þeim Gun-steini mjúkara at víkja skipi sínu, enþó drógu þeir Þórir eptir Flat. II, 25925(OH. 13713), jvf mjúkræss, hógvikinn;er Danir sá fé sítt reka á hafinu, vikuþeir til, er næstir váru, ok þótti þeimþat mjúkara (&vl dælla) at taka, erlaust flaut, en sœkja hitt, er innanborðs var hjá Norðmönnum Fsk. 18611jvf Fm. VI, 26222. 4) let, smidig, raski sine Bevægelser; s. var maðr seingjörrí uppvexti, en var þó mikill maðr okmjúkr ok vel glímufœrr SturL. II, 10420;var hann hinn knásti ok inn fimastiok bezt at ípróttum búinn ok mannamjúkastr SturL. II, 19235 margir mennþykkja mér mjúkari í orrostum, enþér Íslendingar, en engir þykkja mérvápndjarfari en þér Fm. VII, 25422. 5) mild, blid, mods. harðr 4; hann (nL.Archilaus) tekr kórónu af Augusto okheitr því öllu folki at vera mjúkari enfaðir hans Gyð. 8527; hann skyldi veramjúkr ok linr ok hœgr við alla sínamenn Fm. IV, 2106; T. keisari þakkarmjúkum orðum vitran þessa Post. 50235;talaði konungr heldr harðliga í fyrstuvið þá menn, er -; annan dag sýndistkonungr blíðligr - ok talaði allt mjúk-ara til landsmanna en hinn fyrra dagFm. VI, 4511 jvf 4416 fg; Þ. biskup varblíðr í máli, linr ok mjúkr í öllumheilræðum, ef hann var at sóttr Bp.I, 27829; fyrir mjúkasta várs herralausnara miskunn Bp. I, 63832 (SturL. II,34723); mœtta ek oft af henni (nL. móðurmínni) blíðum fortölum ok mjúkri bœn,at ek skyldi - Heilag. I, 4381; heilsaðiO. þeim ok spurði at tíðindum, hannvar mjúkr viðmælis Eb. 58 (10822).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᚢᚴᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary