Muna

Old Norwegian Dictionary - muna

Meaning of Old Norwegian word "muna" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

muna: muna, v. (að) 1) flytte (e-u); þess er okkostr þar, er túnvelli er skipt, at munaút garði Grág. 44812; þing skolo standasvá öll, sem nú ero sett várþing; enef menn vilja muna várþingi, ok skolosamþingisgoðar þat handsalast Grg. I,10728; mér er or minni munat (nl.nafninu) Bp. I, 42132 jvf Side 143b46. 2) intr. skride fremad, gjøre Fremgang,fremmes; miðlum ekki spor vár, nemavér munim fram Mork. 11611 (se Side 690a5 fgg); slíkt (dvs. saaledes) munarok sykna skógarmanns, þótt hann vegisjalfr aðra skógarmenn til sykno sérsjalfum Grg. I, 18726. 3) gjøre Forskjel (jvf munr 6) med Hensyn til noget (e-t)gjøre det større eller mindre, forandre det (med Forskjellen tilføiet i Dativ); ef fleiriskip koma í eina höfn, þá skolo enirsömo forráðsmenn ráða, hví muna skalkaup við hverja skipkvámo Grg. II, 7322;ef menn hafa stikor rangar eða kvarðaranga svá, at ván sé, at muni halfristiku í 10 stikur Grág. 28820 jvf sváat munar um öln í 20 ölnum Grág.2903 (Grg. II, 16915) = Grág. 26218; varek þá nökkurum tveim alnum hærrien áðr, en nú þar eptir munaði ok umdigrleik, at ek var þá at öllu meirien nú Mag.* 904. 4) e-n munar dvs. enhar Lyst til, med Inf. (jvf munr 2); efmeirr tiggja munar at sœkja hringarauða en hefnd föður Sig. 2, 15; herhenhøre maaske ogsaa Ordene: þá merkþoþeir at sólargangi, at sumarit munaðiaptr til vársins Ísl. 4 (72 fg).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᚢᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

Inf.: Infinitv.

intr.: Intransitiv.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.