Myrða

myrða

myrða, v. (rð) 1) berøve nogen Livet ved morð (se dette Ord); verð ek at myrðaaðra meyna (nL. den ene af de to Tvil-lingpiger, som jeg nu har født til Verdense L. 14), því at heldr vil ek þettamanndráp bœta við guð, en verða fyrirhatri ok hafnan allra mínna ættingjaok rópi alls folksins Str. 1630; móðurtókt mína ok myrðir til hnossa Am.53 (57) jvf Völs. 1756 (v. 36); Þormóðrvissi deild á Grími, at hann var íllrmaðr ok hafði myrt mann á ÍslandiFbr. 10621; oss hefir verit grunr á ummorð þau ok íllvirki, at sendimennmínir hafi þar verit myrðir OH. 1403(Flat. II, 24339); sóttu þrælarnir at sérhverjum þeirra ok myrðu þá alla jafn-marga sér Flóam. 6 (4731). 2) saaledesbehandle den dræbtes Lig eller læggeSkjul paa Drabet, ikke vedkjende sig det,at Drabet derved bliver til morð; hannrak í gegnum hann spjótit, hann dregrhann þá upp undir skíðgarðinn, meðanhann var í fjörbrotunum, ok hylr hræhans þar; Narfa kemr þá í hug, atekki mun ráð at myrða manninn okbezt muni fallit at segja konunginumsjalfum Krók. 348; hann drap sveininnok vildi myrða, en menn urðu þó varirvið ok sögðu mér Flat. II, 7916; stefndiHelgi Ásbjarnarson Helga Droplaugar-syni um þat, at hann hefði myrðandauðan mann ok sökt í sjó ok hultekki moldu; Helgi stefndi til þingsskógganssök þeirri DpL. 164 fg (jvf1529. 1611. 13); lízt mér þat ráð, at vérdrepim hann ok myrðim hann (nL. Sig-mund), síðan mun þessa aldri vístverða; - Þorgrímr ílli höggr höfuð afSigmundi með bolöxi; - þeir flettahann klæðum ok gripum ok dragahann síðan upp undir einn moldbakkaok kasa hann þar; lík Þóris var upp-rekit, ok kasa þeir hann hjá Sigmundiok myrða þá báða Flat. I, 55436 fg.5552 fg; jvf 55611. 15; er Þorgrímr veitþetta, gengr hann við morði Sigmundar;- - þar (nL. paa Tinget) sögðu þeirÞorgrímr ílli ok synir hans, svá atallir þingmenn heyra, dráp ok dauðaSigmundar, at þeir kváðust hann drepithafa ok myrðan síðan Flat. I, 55715. 24. 3) lægge Dølgsmaal paa noget som ikkeskulde holdes hemmeligt; ek ætla at lesahér í dag konungsbréf tvau eðr þrjúopinberliga, svá at þér heyrit, ok skalek eigi myrða þetta konungsbréfit, þóttþú hefir myrt þau konugsbréf, er tilþín hafa sent verit SturL. II, 1196 fg -Jvf. gsv. myrþa Schlyter 450a1 fgg, sv.myra Riets 450b42 fgg.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛦᚱᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary