Neyta

neyta

neyta, v. (tt) 1) føre sig noget til Nytte,gjøre Brug deraf, saa at man kan haveGavn deraf (jvf njóta); a) med Gen. nefnir hann sér vætti þat at lögumat njóta ok neyta Grág. 34311; nefndihann sér þessa vátta eða þeim, er neytaeða njóta þyrfti þess vættis Nj. 143(23827); þér erut stórhöggir ok neytitnú vel þess í þörf dvs. gjøre nu en godAnvendelse deraf, da det tiltrænges, Flat.II, 12835; því næst komst hann áskip með kristnum mönnum tveimr,þeim, er lengi höfðu þar verit píndir,ok neyttu þá allir saman þess far-kostar sem ákafast OH. 24810 (Flat.II, 38514); gaus upp af henni svá mikilspýja -, at eigi mátti nasa neyta dvs.at alle maatte holde sig for Næsen, Bp.I, 25236; er þat úsýnt, at við finnumstsvá opt, at mítt sé vænna; skal núneyta þess Fm. VI, 2495; nú neytaþeir sínna vápna Didr. 34014; jvf Pr.4812 (AnaL. 17419); ef menn neyta hrossþess (nL. er maðr felr inni at manniat fulgumála réttum), ok á sá at sœkjaum nautnina, er hross á, - þá á hannat neyta sem sínna hrossa Grág. 24014. 17(Grg. II, 16114. 17); aðili selr sök þáhinom - at sœkja ok at sættast á oksvá allra gagna til at neyta, sem hannsé réttr aðili at Grág. 34412; ef maðrandast, er folginn var inni, ok skolobúar telja til, hvers hann hafði neytteða hvers hann hafði óneytt í vistinniGrág. 27211 (Grg. I, 1352); þá skalhann - búa þar hinar þriðju níu nætr -ok neyta þar bæði vats ok viðar okgarðfóðrs GuL. 7315; neytandi mikilsvalds ok virðingar Mar. 56335; b) medDat. neytti hann ílla þegar í staðfrjálsu sjafræði Mar. 55834 jvf 5719;neytir hann spöku ráði Heilag. I, 69411;veraldligir valdsmenn þeir, sem íllaneyta sínu valdi Stat. 27211; hvern hannvill - svá miklum kennimannsdómineyta láta Heilag. II, 9617; c) med Akk.margs kyns vápn má þau vel neyta áskipi, er maðr kemr eigi við á landi athafa Kgs. 867; skal hann neyta skuldar-mann sínn sem þræl sínn GuL. 7117. 2) nyde, tage til sig noget (som Mad ellerDrikke), fortære; fyrir því, at þú - neyttirkviðjaðan ávöxt jarðar Kgs. 11716; áþriðja degi man ek fullgera mína upp-risu eða gefa mínn líkama mínum mönn-um at neyta Post. 91916; Þorkell neytirlítt matar um kveldit ok gengr fyrstrmanna at sofa GísL. 167; ekki neyttihann matar meira né minna, en vandihans var til, hvárt sem hann mœttiblíðu eðr stríðu Fm. VI, 2508; guðbauð Noa ok sonum hans at neytaþeirra kykvenda allra, er nú eru ætkölluð Pr. 705; þat er imbrudagshaldat fasta bæði dag ok nótt, um dagneyta um sinn en um náttina við bind-ast Hb. 3726 - Med Præp. af: neytaaf e-u dvs. bruge, føre sig til Nytte, nydenoget af en Ting: ef menn gera félagmeð sér hér á landi ok fara á brottok andast annarr, ok skal-at hann(nL. den gjenlevende) skilja félagit, áðrhann hittir erfingjann, hann skal neytaaf fénu öllu sem mælt er Grág. 904(Grg. I, 24013); Halldórr - beiddi, atÞorgils lét rakna ránit þetta, en settihann af kirkju elligar ok alla þá, eraf neyttu ráninu SturL. II, 14511; takskógarsúru ok blanda við fornt vín okhirt þat í glerkeri, ok neyt af því optPr. 4722. - upp: neyta upp e-t dvs.forbruge noget saa, at deraf ikke er levnetnoget, lat. comsumere: þeir -, er allapeninga sína neyta upp í ofáti ok of-drykkju SE. II, 22820; verðskyldan góðsverks hirðist ok geymist allt at eins íhiminríki, at sú fœða eyðist ok uppneytist, sem hinn fátœki þiggr hér ájarðríki Stj. 15417; svá neytir upp (dvs.fortærer) þar eldrinn, at hann varðveitirþó at hváru manninn til brunans Leif.19631; ekki þverr hann (nL. guðs líkamiL. 24) ok, þó at margar oblatur séupp neyttar af folkinu Post. 1026;maðkar átu hann innan, ok lítlu síðarrdó hann af þeim upp neyttr dvs. fortæret Post. 7512.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚽᛦᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary