Niðrfall

niðrfall

niðrfall, n. 1) Nedfalden, Nedstyrten; tárþín ok grátr falla svá ákafliga ummín herbyrgi, at þau grafa gjörsamligaallan grundvöll til niðrfalls BarL. 894;um kirkjugarðs niðrfall Borg. I, 9;hvatki hlut sem þat vatn kann á atkoma í niðrfalli sínu (dvs. naar det falderned) Kgs. 3411; hann sakaði ekki íniðrfallinu (dvs. af Faldet, da de steyptuhonum at höfðinu í þá dyflizu se L. 45)Bev. 22447; þeir (dvs. de gode Engle seL. 6) girnast ok gjarna vára tilkvámu,því at þeir bíða væntandi, at af ossok várri tilkvámu man leiðréttast okaptr bœtast þat skarð ok skaði, sem ávarð sjalfra þeirra borg í niðrfalli Luci-feri ok hans fylgjara Stj. 918. 2) Ende,Ophør, = niðrlag 2; af uppruna okallt til niðrfalls eða dauða Leif. 19417;þau tíðendi ok æfintýr, er löngu síðarrkómu fram, ok mest af uppruna okupphafi 4 hinna frægustu ríkja þeirra,er verit hafa í veröldinni ok ofarr meirraf þeirra hallan ok niðrfalli Stj. 652. 3) Dødelighed, = fall 3, mannfall 6; semprocessio býst út af kirkjunni, er loptmyrkt sem hræðiligast ok nidrfall lýðs-ins sem ákafligast Mar. 2254 (jvf 22422). 4) Bortfalden af en Sag, som man laderfalde istedetfor at søge den fremmet; taknú í hönd mér ok handsala mér niðrfallat sökum Nj. 12 (218); ek handsala niðr-fall at sökum þeim, er ek stefnda í várÖlk. 1820 (71) jvf Band. 3312. 5) Neder-lag, Tab, Skade; hann virði sér þat mikitniðrfall vera, er þá var slíks manns viðmist Bp. I, 13235; hann - vissi eigi,hversu hæðiligt niðrfall er hann fékk,gömul ok vesöl rytta, af einum ungumkonungssyni með guðs styrk BarL. 15433;var þat Suðreyingum til mesta niðr-falls ok úgiptu, er þeir mistu svá bráð-liga þvílíks höfðingja Flat. III, 1764 fgjvf Konung. 41216; urðu honum fegnir- allir hans ástvinir, ok móðir hansþeim mun fegnust ok systir, sem þeimvar mest at langt, en mest niðrfall,ef nökkut hefði talmat hans tilkomuBp. I, 9226. 6) Fornedrelse; þat hendirmargan þann, sem eigi er vitr, ef hannfær eitthvert upphaf (dvs. nogen Op-høielse) af ríkismönnum, at hann hefr siksvá hátt með sínu drambi ok ágirnd, at-; en slíkt upphaf verðr hverjum tilniðrfalls, er þat görir Kgs. 9529; þauorð, er -, þá höfum vér eigi firir þvígört, at lærðir menn skolo þar nökkurasvívirð af taka eðr heilög kirkja nökk-urn óstyrk eðr niðrfall af hljóta Anecd.243 (3211).

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᛁᚦᚱᚠᛆᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary