Nítta

nítta

níta eller nítta, v. (að, ogsaa tt) 1) benægte, = neita 1; nítaði hann fyrir guði síttverk Stj. 444; Sara óttaðist þá ok nít-aði, at hón hafði hlegit Stj. 11910. 2) vægre sig for at modtage, = neita 2,m. Dat. þessi kostr þykki mér all-fýsiligr at taka, vil ek því játa en eiginíta Eg. 65 (15413); hefi ek þar góðu níttMork. 754, se under neita 2 a; nú komaþeir menn eigi til lands hvalnum, erníttu liði annarra manna Grág. 5297, seunder manntal 3; nú býðr hann járn-burð, ok skal eigi því níta Grág. 18217;eigi er at níta sjalfdœminu (naar detbydes) Nj. 51 (8020 jvf 10); Þ. bauð dómÞordísar á málinu, en Guðmundr níttiVatsd. 44 (746); þat (nl. högg) skaltuhafa bótalaust, því at þú af níttir (nl.bótum) þá, er þér vóru boðnar Vatsd.36 (5734); hann gafst í fjándans valdok níttaði sínum skapara Hom. 16427;Petrus nítti Kristi Hom. 11330, se under neita 2 b; hann mælir móti ok nítarþá (&vl þeirri gjöf Stj. 14326. 3) vægresig for at gjøre eller give; þeim sé goðgramt, er því nítir Grg. I, 19210; hræzlaníttar þat at mæla, er áðr hugt hafða(ek) Pamfil. 1344; trautt man finnastein í þúshundraði sú, er þér mon nítt-ast Pamfil. 13215.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᛁᛏᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary