Nœgja

nœgja

nœgja, v. (gð) gjøre tilstrækkelig, rigelig (jvf nógr) saa at man har nok, kan væretilfreds; upers. e-m nœgir dvs. en faar,har nok: Þ. fékk honum fararefni, sváat honum nœgði Flat. I, 2568; núþyrftir þú at hafa svá mikinn við, atþér nœgði, en þat má eigi eitt skip beraVatsd. 16 (2726); láta sér e-t nœgja dvs.være eller give sig tilfreds, lade sig nøiemed noget: þí lætr ek mér hnœgja fyrrsagt jarðaskipti DN. III, 16110; jvfláti hvar prester sik at nøghia j fullaútfærdh kú ædher kýrvyrdhi DN. IX,186 (18822) = EJb. 57534; e-m nœgirat e-u dvs. en er fornøiet, lader sig nøiemed noget: með því, at oss nœgði ei atþví bréfi DN. III, 47414; nœgjast v. r. 1) være tilstrækkelig: í gær nœgðist hon-um (nl. Alexander) eigi allr heimr, ennú nœgist (= vinnst Alex.) honum lengdhans af jörðu Hauksbók (97) fol. 1b11jvf Alex. 16322; þótti þeim sér eiginœgjast heimrinn SE. I, 811; ef maðr-inn hefir eigi megat fasta, þá nœgisthonum ölmusugjöfin Stj. 14932; mættihenni nœgst hafa til dauða einn samtreykrinn, útan - Mar. 120332; ef hanner brotto, nœgist orlof kórsbrœðra DN.III, 3941; fundom vér rentur ok prov-endor hennar mjök smár vera svá, atþær nœgjast eigi viðrkœmiliga DN. III,106. 2) blive stor, rigelig, rig; þar semmeirr geisaði afgjörðin, þar nœgðist okmeirr miskunnin Heilag. II, 39017. 22 (jvfRom. 5, 15. 17); svá sem nœgðist meðhenni syndin -, svá nœgðist ok meðhenni guðs miskunn Heilag. I, 51933 fg;á miðju Gyðingalandi stendr Jorsala-borg - fræg af vötnum ok nœgjandist(&vl nœgjandi) af hinum dýrastumjurtum Stj. 7610.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚯᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary