Nœra

nœra

nœra, v. (rð) oplive, opfriske, underholde (mods. slökkva, jvf nara, nari); engigneisti lífsins má mik nú nœra eðalífga Fm. X, 3688; ek lét þik uppfóstra, nœra ok fœða með alls konargóðri gæzlu ok virðuligri varðveizluBarL. 11119; komir til mín allir þér,sem erfiðir, ok ek skal nœra yðr (=Vulg. et ego reficiam vos Matth. 11, 28)DN. VII, 16111; hins œzta konungs þess,er alla sér þjónandi trúliga auðgar, eigiat eins stundligu ríki, heldr nœrir hannsína þræla at gera brœðr síns hinssœta sonar ok samerfingja eilífs fagn-aðar Flat. I, 28423; engi maðr skyldifyrirláta sjalfan sik, heldr er þat tilröskum riddara at nœra sik Partalop.2511; fór Hallfreðr með henni ok varhann þrekaðr mjök af harðri knuskanok böndum, en Ingibjörg lét skjótt nœrahann Flat. I, 34422 (Frs. 1035); hannfannst úti dauðvána ok örviti, var hannfluttr til bœjar ok nœrðr við heitamjólk Fm. VI, 3116; annan (som var atkominn dauða L. 6) svá nœrðan, semþeir máttu við komast, tóku þeir ísítt föruneyti Heilag. I, 9215; svá semþurstan mann gleðr sœtr bruðr (dvs.brunnr), svá nœrir önd mína hunang-fljótanda mál or munni þínum Elucid.7615; þógu þá þar meðr ok nœrðu lík-amina (nL. andaðra manna) með vörmuvatni til þess, at þar af mætti vissu-ligarr vitat verða, hvárt er öndin værimeðr öllu við skild líkaminn eðr værihón öðruvísi svæfð Stj. 23723; engiskyldi ofmjök þröngva eða meinlætasínum líkam, heldr nœra hann okstyrkja með hœfiligri geymslu Heilag.I, 8133; hin fyrstu 7 ár nœrði hón heldren fœddi sínn líkam með hnotum okgrasarótum Heilag. I, 53511; svá mikitsem þeir máttu nœra líf sítt sem nauð-uligast BarL. 5024; er betra (þat), ervandræðum lyktir, en þat, er nœrirvandræði Heilag. I, 4495; hverir - leitatil heldr at nœra þessi mál en slökkvaSturL. II, 22430; perdix tekr egg allrafogla ok klekkr -; djöfull er hennilíkr, er tekr þjóðir skapara síns oknœrir (= lat. fovet) með lostasamligumhlutum AnaL.2 24730 (Physiologus i AnO.1889 s. 27611. 31); nœrast, v. r. kommetil Helbred eller Kræfter, tilfriskne: hónvarð svá máttlítil, at hón sýndist þeimmjök svá dauð, fóru þeir þá heim meðhenni sem hógligast, ok nœrðist (hón)svá sem frá leið Fm. VI, 3531; nœrðistmjök þat land (nL. Ísland) fyrir til-flutnings sakar (nL. af Levnetsmidler)ok afferðar fátœks folks Fsk. 18813;fleiri fara þangat at kaupa mat enþaðan ok hingat, ok fleiri nœrast þará peningum en héðan Vallalj. 236.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚯᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary