Nón

nón

nón, n. 1) Tiden ved Kl. 3 om Eftermid-dagen, den dermed begyndende Ottendedelaf Døgnet, = eykt; = lat. hora tertiaHeilag. II, 4928 fg 26 fg; eptir dagmál varhón at veraldligu verki - þangat til,er kom eykt, þá fór hón til bœnarsínnar at nóni Homil. 13114; þeir géngutil eyktar -, ok er nón var dags, sneruþeir aptr Flóam. 63 (1766 fg); B. kvaðþá vera nær nóni dags Laxd. 49 (14827);fyrr en nón kœmi þess dags höfðu allirsiglt þeir, sem búnir vóru Fm. VII,28610; nú ero dagar 4, er eigi skaljörð opna ok eigi lík niðr setja: núer þar einn skíriþórsdagr eftir nón,en annarr allr langafrjádagr, enn þriðiþáskaeptan til nóns, fjórði allr páska-dagr Gul. 189 fg; fyrir miðmunda hófstorrostan, en konungr féll fyrir nón, enmyrkrit hélzt fra miðmunda til nónsOH. 2239 (Flat. II, 36617 fg); í því kvaðvið nónklokkan; konungr mælti: er núnón? ok sjái til sólar! svá var gert okvar öndvert nónit Fm. VII, 3223; fé-ránsdómr skal sitja til nóns, ef - Grg.I, 12521; maðr á at kveðja búa nón-helgan dag til náttmáls, ef hann hefirárdegis upp hafða kvöðna, enda fáihann eigi lokit fyrir nón, ef hann kveðrhvern at öðrum Grg. I, 12618; þeir -vóru - byrgðir ramliga í einni lítillistofu ok heitit þeim dauða þegar eptirhelgina; þá var af nóni Sturl. II, 988;dróttning spurði, hverju þat sætti, erkonungr gékk ekki til borða, þarsem matr var albúinn ok öll hans hirðsaman söfnuð ok þó nón dags (=gfr. demande ce qui doit, que li roismengier ne voloit, quar il ert ja moutprès de none) Mött. 67. Som her synes forudsat, at nón dags var Tiden forDagens Hovedmaaltid, har dette vistnokikke alene i Norge (se R. Gjellebøls Be-skrivelse over Sætersdalen i Topogr.Journ. for Norge XXVI, 5915 fg) men og-saa andensteds været Tilfælde og nón =eng. noon kommet til at betegne Tiden, daman holdt sit Middagsmaaltid, eller endogselve Middagstiden, se H. Gram i Kbhvn.sSelskabs Skrifter V, 141 fgg; C. Molbechd. Dialektlexica S. 96 fg; Brand pop.antiqv. II, 39 fg og Wedgwood Dictionaryof Engl. Etymology. Jvf. mnt. noneMhd. Wb. II, 196a18. 33 fg, ght. nona GraffII, 1090, non Zeitschr. f. d. Alt. XXIV,13049. 2) = nónhelgr; um þá messu-daga, er eigi er nón fyrir Frost. 2, 25.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚮᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Danish - Otto Kalkar's Dictionary
• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary