Norðr

Old Norwegian Dictionary - norðr

Meaning of Old Norwegian word "norðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

norðr: norðr, adv. mod Nord (mods. norðan);Óttarr fékk sér varning frá skipi, okfékk hann Svarti til meðferðar ok -sagði honum til bygða, eðr hverjarleiðir honum var bezt at fara norðr eðrnorðan Vatsd. 40 (642); hann hafði öxií hendi ok studdi eigi niðr skaptinu,er hann fór norðr eða norðan Sturl.I, 22020; hélt R. konungr norðr meðlandi Flat. I, 875; ekki mun vér eptirganga, hvárt sem þeir horfa með ánninorðr eða suðr Nj. 140 (22814); ríðrGuðmundr nú norðr heim Nj. 146 (22814);hann heldr norðr í heima Flat. I, 2791;spurði Högni, hvert eyrendi Heðinnhefði, er hann fýstist svá langt norðrí heima Flat. I, 2797; er hann komnorðr Flat. I, 873; Gautelfr hefir ráðitfrá Væni til sjáfar, er norðr markir tilEiðaskógs, en þaðan kjölr norðr tilFinnmerkr OH. 482 fg (Flat. II, 5225);Hákon jarl var norðr í Þrándheimi Flat.I, 874; Helgi enn magri - bygði norðrí Eyjafirði Ísl. 2; kunna þótta ek (nl.nakkvat í lögum) norðr þar Nj. 22 (3317);hann var ríkastr maðr norðr þannig(dvs. der nord, = þangat Flat. II, 18416)OH. 10219; þeir, er eignir eða óðuleigu norðr í landi OH. 5210 (Flat. II,5637); hallæri var allt norðr í land (=norðr allt í landit Flat. II, 18422) OH.10225 fg; heimta skatt norðr í eyjar(= um Norðreyjar Flat. II, 24727) OH.15717; þess (er) ván, at Noregs konungrmuni fara norðr í land brátt OH. 488(Flat. II, 5231); ef þessi boðskapr kemrnorðr í land Finb. 4019; um síðir hvarfStefnir aftr norðr í lönd (dvs. aptr ínorðrlönd) Flat. I, 2861; sagði hanndróttningu, at hann fýsist at fara norðri lönd Flat. I, 9118. 39; norðr frá e-u dvs.nordenfor: Svía konungs ríki er bæðisuðr ok norðr frá oss Flat. II, 5230;sátu fyrir honum norðr frá garði í gröfnökkurri Nj. 99 (1536) jvf landit norðrhéðan dvs. nordenfor dette Sted, OH. 529(Flat. II, 5636); norðr um dvs. nord forbi:riðu þeir leiðar sínnar vel 10 mílurnorðr um borg Bær. 11451; Þ. krafðiþá frændr sína liðveizlu ok ferðar norðrum land eðr ella suðr um heiði, sváat hann mætti rétta skaða sínn viðaðra hvára Sturl. II, 3510; niðr ok norðrliggr helvegr SE. I, 17814, jvf norðanor Násheim Sturl. II, 2209.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚮᚱᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adv.: Adverbium.

lat.: latinsk.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.