Norðr

norðr

norðr, n. 1) den nordlige Himmelegn; þáer sól er miðmunda norðrs ok land-norðrs Grág. 46516; þat er norðrátt, ersól er kominn í beggja átt norðrs okútnorðrs, til þess, er hón kømr í beggjaátt norðrs ok landnorðrs Grág. 4512 fg;unz dagr keomr upp í miðmundastaðútnorðrs ok norðrs Rímb. 64b (3118); ánorðr dvs. mod Nord: vildi O. at snúit væriá norðr með allan afla þann, er fenginnvar Sturl. I, 34110; af norðri við e-tdvs. nordenfor noget: liggr hón (nl. Dal-matia) austanverð við Macedoniam, enaf norðri við Misiam Stj. 8334; af suðriliggja viðr hana (nl. Galliam) þau fjöll-, sem Purinei heita, en af norðri þauvötn, sem - Stj. 9212; frá norðri dvs.fra Norden: Europa (nl. gengr) fránorðri ok í vestr Stj. 6414; í norðridvs. i Norden: herjaði hann (nl. Lucifer)til ríkis í hendr hæsta guði ok (vildi)sitja honum jafnhátt í norðri Heilag.I, 67729; í norðr dvs. mod Nord, i den nordlige Himmelegn: horfir annarr endireyjarinnar í suðr en annarr í norðrHeilag. I, 3303; tekr veðrit at þykknaí norðr Jómsv. 7336; or norðri dvs. fraNord af: sú á varð fyrir þeim, er féllor norðri frá fjöllum, hana kölluðuþeir Norðrá Eg. 28 (586); dregr uppský ok heldr skjótt or norðri Flat. I,1927; til norðrs dvs. mod Nord: finnaþeir tvær dyrr í fjallinu, aðrar til suðrsaðrar til norðrs Heilag. I, 69514; tilnorðrs fyrir e-u dvs. nordenfor noget: þeir ísar liggja meirr í landnorðr eðrtil norðrs fyrir landinu Kgs. 4010; tilnorðrs við e-t d. s.; til norðrs við upp-sprettu Danubii Stj. 4821. 2) den nord-lige Del af Verden, = norðrlönd (se norðrland 2 a); er Tyrkir ok Asiumennbygðu norðrit Fm. XI, 41221.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚮᚱᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.