Norrœna

norrœna

norrœna, v. (að) oversætte paa det norskeSprog (norrœna, f.); bók þessor, erhinn virðulegi Hákon konungr lét nor-rœna or völsku máli Str. 119; sá semnorrœnaði (= snaraði upp í norrœnuse L. 6) Stj. 219; versit (L. 17 fg) norr-œnast svá: vér o. s. v. Mar. 20414;þat (nL. Navnet Andreas) er á latínu:virilis eðr roboratus, en þat norrœnast(&vl þýðist) karlmannligr eðr öflugrPost. 35618; Ignatius skrifar eitt lítitsendibréf - til várrar frú, hvat ersvá norrœnast: yðr o. s. v. Post. 48920;diligite alterutrum! þat er norrœnat:elskizt yðvar í miðil Post. 49116; hverr(dvs. hvilken, nL. pistill) svá norrœnast,sem hér má heyra: sæll ert þú o. s. v.Post. 55032; ecce virgo in utero con-cipiet, þat norrœnast svá: sé hér -Post. 57919; þetta (nL. versit) má svánorrœna: af - Thom. 4603; jvf Stat.23220; Klm. 543 &vL. 6 (Æf. 1174).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚮᚱᚱᚯᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.