Norrœnn

norrœnn

norrœnn, adj. (for norðrœnn) 1) hjemme-hørende i eller kommen fra norðrlönd2 a; Væringr einn í Garðum austrkeypti sér þræl einn ungan, ok vardumbi, nú vissi engi, hverrar ættar erhann var -; þess gáto þó margir menn,at hann myndi norrœnn vera fyrir því,at hann gerði vápn þau jafnan ok bjó,er Væringjar einir nýta OHm. 1245;norrœn tunga = dönsk tunga: komsunnan af Danmörk Absalon predikari,er provincialis var af öllum predikara-klaustrum á norrœna tungu Fm. X,76-77. 2) norsk, tilhørende den norskeGren af den nordgermaniske Folkestamme,eiendommelig for norðmenn 2 (se norð-maðr 2); biskup ok hans menn váruá húsum uppi (at Hólum), ok var hannskrýddr, ok las hann bannsetning ánorrœna tungu svá, at þeir skyldi skiljaSturL. I, 21425 (Bp. I, 49027); Ari prestr- enn fróði ritaði fyrstr manna hér ílandi at norrœnu máli frœði OH. 15;Haraldi (nL. gilla) var mjök stirt norr-œnt mál, kylfdi hann mjök til orðannaFm. VII, 1653; norrœnn skáldskapr(= norrœnuskáldskapr L. 5) SE. II,8414; norrœn bók EL. 1169 (Str. 1229);næst kirkjugarði skal grafa man mannaok menn þá, er reknir eru á sjáfar-ströndu ok hafa hárskurði norrœnaBorg. I, 98 jvf 2, 188. 3, 139; þat munuDanir kalla betra skipti at drepaheldr víking norrœnan en bróðursonsínn danskan Flat. I, 8324; allt liðþeirra hafði norrœna skjöldu ok allannorrœnan herbúnað Eg. 53 (10924). 3) hjemmehørende i, kommen fra, eien-dommelig for Norge; með kaupmönnumþeim hinum norrœnum Flat. I, 1259jvf Flat. I, 12413 under norðmaðr 3;ek mun fara til konungs (nL. Svía), efþit vilit; em ek ekki norrœnn maðr,munu Svíar mér engar sakir gefa, ekhefi spurt, at með Svía konungi eruíslenzkir menn í góðu yfirlæti kunn-ingjar mínir OH. 5432 (Flat. II, 601);þar var á skipi B. son Þórðar Einars-sonar ok mart íslenzkra manna oknorrœnna SturL. I, 10632; sömnuðusk þásaman góðgjarnir menn bæði norrœnirok íslenzkir SturL. II, 1836; Jón hétprestr íslenzkr -, II, hann hafði þennavetr - verit í suðrgöngu -; Þórirkráka hét maðr norrœnn, er þá var ásuðrvegum SturL. I, 781; var at því brúð-laupi Brandr ábóti Jónsson ok martannarra góðra manna ok göfugra, bæðinorrœnir menn ok íslenzkir SturL. II,1804; Þorgrímr gengr út ok spyrr,hverir komnir væri - "ok þiggit hérat vera í nótt"; Böðvarr svarar ok kvaðsuma vera íslenzka en suma norrœnaVallalj. 557 fgg; norrœnn maðr ÍsL. 1;Vatsd. 17 (297); SturL. II, 1062; norrœnnat ætt GunL. 2 (1929); Unas fékk konunorrœnnar at ætt Fm. VIII, 76; ef út-lendir menn verða vegnir hér á landi,danskir eða sønskir eða norrœnir orþeirra konunga veldi 3, er vár tungaer -, en af öllum tungum öðrum enaf danskri tungu, þá - Grág. 33811(jvf Grg. I, 17211); ef sá maðr á barnút hér laungetit, er hann er norrœnneða hjaltlenzkr eða orkneyskr eða fær-eyskr eða katneskr eða or Noregs kon-ungs veldi Grág. 14917 (Grg. II, 2514);stóð uppi norrœnt far á Gáseyri okætlaði brott um sumarit Bp. II, 4619;þeir hafa nú norrœnan varning meðsér ok skulu segjast hafa komit út áEyrum suðr Vem. 2215; hinn fyrstisinodus haldinn af herra Jóni biskupiá norrœnan hátt Ann. 2114; Snorrihafði um vetrinn jólaveizlu eptir norr-œnum sið SturL. I, 27530; Eiríkr ok þauGunhildr sendu Eyvind suðr til Dan-merkr - því at hann (som havde vegití véum ok var vargr orðinn) mátti þáeigi vera í norrœnum lögum Eg. 49(1003); Gizurr spyrr, hvárt hann skyldivinna norrœnan eið eðr íslenzkan SturL.I, 36117; undra ek mik (sagde Loðinnleppr til Islændingerne), hví landsbúitþolir yðr (nL. biskupum) slíkar úhœfur(nL. at I kræve tíund af sylgjum o. s. v.)ok gerit eigi norrœna tíund at einsþá, sem gengr um allan heiminn okein saman er rétt ok lögtekin Bp. I,7217; halffimta tigi marka í norrœnusilfri Mk. 13819 (Dn. XII, 114); norrœnmörk Dn. VIII, 61814. IX, 75112. XI,2436 fg jvf norsk mörk Dn. IX, 50712;norrœnn penningr Dn. II, 8231; ígömlum norrœnum löðum Dn. IV,45761.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚿᚮᚱᚱᚯᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary