Óðr
Old Norwegian Dictionary - óðrMeaning of Old Norwegian word "óðr" in Norwegian.
As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:
- óðr
- óðr, adj. 1) afsindig, rasende; óðr maðrdvs. Person som hefir vitfirring, Grg. I,13416. 18 jvf 1347 fg; nú verðr maðr sváóðr, at hann brýzt or böndum ok verðrmanns bani, þá - Landsl. 4, 91, jvfFrost. 4, 321 fgg; hefir maðr óðs mannsvíg vegit - Gul. 1641; veiztu mérnökkurs ótta ván? eigi veit ek, segirH., hvaðan óðr eðr ölr kemr at Sturl.II, 15834; hljóp maðr út eptir ísinumþar til, sem höggva skyldi, ok lét semhann væri óðr ok œrr at íshögginuFm. VI, 3374; óðs hunds bit Pr. 47325;var m. nær staddr ok skilði þat, erElis sagði, þá varð hann náliga óðrEl. 5612; jvf ölóðr. 2) heftig, voldsom; hann var óðr at verki sínu ok sá hanneigi Nj. 38 (5810); er Jökull spyrr þetta,gerði hann sik óðan um Vatsd. 37 (614);váru þeir synir Ósvifrs óðastir á þettamál Laxd. 47 (13919 fg); menn Ólafskonungs gerðust þá svá óðir, at þeirhlupu upp á borðin til þess at ná sverðshöggum til úvina sínna Flat. I, 4863;jvf Fm. VII, 25910; hann gerði siksvá óðan ok reiðan, at hann - Flat.I, 55926; margir menn kallaðu hannolman ok óðan Fm. IV, 11125; óðr bar-dagi Nj. 146 (24717); Fm. VII, 26525;hestrinn var óðr ok kornfeitr ok bregðrhann á leik Fm. XI, 28016; óðr vápna-burðr Sturl. II, 587; óðr útsynningrBp. II, 503; var þeim Þorgilsi ótt (=annt Flat. II, 36827 = títt OH. 22532)til at flytja líkit í brott Fm. V, 9815;gékk hann - ok settist niðr, kallaðisér þó ótt (&vl annt, = títt Mork.10035) um ferðina Fm. VI, 37521; ermér ekki ótt um þetta Svarfd. 789;ótt dvs. med Voldsomhed eller Heftighed:reiddu ótt sverðin ok hjuggu títt Flat.I, 48723; fékk I. konungr sótt, ok fórekki mjök ótt í fyrstu Fm. IX, 24923;stemmit af vatnsfallinu svá lítit, at eigifalli meira þar ofan -, en drjúpi mjökótt (= títt Mork. 712) Fm. VI, 35112;féll niðr ór þekjunni smátt ok fagrtvatn eigi óðara, en deildi stórum drop-um Heilag. I, 69911.
Part of speech: adj
Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.
Abbreviations used:
- adj.
- Adjectiv.
- fd.
- finlandisk.
- lat.
- latinsk.
- m.
- Masculin.
- p.
- Pagina, side.
- s.
- substantiv.
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.