Œfri

œfri

efri eller œfri, adj. comp.; efstr eller œfstr, adj. superl. 1) øvre, øverst (mods.neðri, neztr) i Stilling eller Værdighed;hón skæfaði skýjum efri Hund. 2, 3;á þess (nl. fjallsins) efstum hæðum Stj.1721; œfri kirkja? DN. III, 34 (3810). 35(4011); verða e-m efri dvs. blive en overlegen,lat. superare, Hárb. 18; Am. 50 (53); Fm.X, 38218 (jvf verða œðri Fm. X, 4129);bera efra skjöld dvs. vinde Overhaand Fm.X, 394 (Ágr. 3922); hit efra a) høiere oppe i Luften, fra Jorden: fara hit efraí trjám sem apynjur eða íkornar Kgs.7137; b) den indre, øvre Vei inde i Lan-det (mods. hit ýtra dvs. langs Stranden):Gísl. 10221; Klm. 32322; bæði meðhafi ok hitt efra með fjöllum Bær.12021; modsat Søveien: OH. 194. 1825;c) den bagre, indre Del, i det indre (mods.hit fremra); konungr settist í hásetiok alskipat var it efra ok it fremraEg. 11 (2013). 2) høiere, høiest i Rang eller Værdighed: inn efsti liðr djöfulsdvs. den fornemste af Djævelens Tjenere (liðir) Heilag. II, 2147. 3) sildigere, sildigst (= síðari, síðastr; mods. fyrri,fyrstr). Grg. I, 2814. 3224; Borg. 1,5; Pr. 8128. 8829; vera á efra aldridvs. til Aars, temmelig gammel, Eg.1 (224); Sturl. I, 1722; þá eigu þeirút at ganga, ok sá fyrstr er efstr(= síðastr Flat. I, 4636) gékk innGrg. I, 499; heyr bœn mína, er ekbið þik efsta Heilag. I, 2689; ef hann á2 (kýr), liggja báðar sviddauðar, eta hinaœfri (dvs. den sidst døde), únýta hina fyrriBorg. 1, 519; þó at vér ritim hana(nl. þá jartegn) œfri en aðrar, þá varðhón þá fyrri gjör en engi annarraþeirra, er - Hom. 15614; þetta varinn efra hlut sumars Eg. 84 (21121);enn efra hlut nætr Grg. I, 2814; hansefsti dagr Heilag. II, 37214; þótt lík-aminn þreyttist -, stóð þó inn efstiandi (lat. extremus spiritus) mót valdidjöflanna Heilag. II, 3638; efsta sinniVöls. 1857 (c. 41); in efsta stefna Homil.1078; at inum efsta dómi Stj. 5815;hafði fyrstan pening ok efstan (dvs. fuld Betaling at fyrsta sali ok efsta) DN.II, 245. 251; miðvikunótt in fyrsta okin efsta Grg. I, 3224; Mariumessa enœfri Gul 1817; SKr. 4511; jvf Eids. 1, 98.2, 88; Ólafsmessa en œfri Gul. 1816;SKr. 4511; Krossmessa in œfri Gul.188; efsta vika langaföstu, á langaföstuMar. 7819; Sturl. II, 2545; efsta vika= efsta vika langaföstu: ríðr Þ. - íefstu viku út á Hítarnes - riðu þeir nútil Staðar skírdag Sturl. II, 19332. 1942.

Part of speech: adj comp

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᚠᚱᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.