Œpa

œpa

œpa, v. (pt) raabe (af óp); þá œptu þeirallir senn ok mæltu, at Ólafr skyldialdri þaðan komast - Flat. II, 18825;konungr bauð þeim kristni, en bœndrœptu í móti ok báðu hann þegja okgerðu þegar gný mikinn ok vápnabrakFlat. II, 23519; œpa skulu þeir (varð-menn) við hvern almenning er liggrum þveran bœ várn Byl. 6, 3; at þessuerindi varð rómr svá mikill, at allrbóndamúgrinn œpti ok kallaði at -Fris. 651; ulfi hæra hygg ek þik œpamunu, ef þú hlýtr af hamri högg Hárb.47; barnit œpti á leið fram Bp. I, 3421;þar sem lið kemr saman ok skipat meðtvennum fylingum, ok œpa hvárir-tveggja heróp ákafliga - Kgs. 2721;kómu þeir þar fyrir dag ok slógu mann-hring um bœinn, œptu síðan heróp, okvöknuðu þeir við, er inni váru Eg. 19(369); konungrinn - skriðnaði öðrumfœti á þiljunni - ok féll á bak aptr;þetta sá Birkibeinar ok œptu þegarsigróp Fm. VIII, 14117; mjök grátandiok œpandi syndir sínar Heilag. I, 33931;œpa upp dvs. give sig til at raabe: Herv.29712; Nj. 53; œpa á e-n dvs. raabe paaen, Bær. 8954; Heilag. II, 3227; Mar.48723; œpa at e-m dvs. raabe efter en, Eg. 40; Sturl. I, 37324.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᛕᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary