Œska

œska

œska, f. 1) Ungdom (af œri) eg. den Tid da et Menneske endnu ikke er kommentil Skjels Aar og Alder eller er blevensjalfræði; hefir þú vanvirt í œsko þínnielli mína Barl. 11110; hvárt sé nú þáaumlegra elli hans eða œska mín, efmér skal saklausum varna lífsins Alex.12923; œska þín mun aldri elli kennaStj. 2106; öllum mönnum ero kunnigvandræði þau er við höfum ok sváœska, er þú ert 5 vetra gamall en ekþriggja Fm. VII, 22022; sakir œskumínnar tók J., bróðir mínn, konung-dóminn fyrr en ek Fm. VI, 9221; allantíma dróttinligrar bernsku, sveindómsok vaxandi œsku Mar. 47420; þá erván at maðr fái haldit sik helzt sjalfrtil mannvits eðr íþrótta, þegar hanntekr sjalfræði, ef hann verðr ávita íœsku, meðan hann er undir ráðninguKgs. 719. 2) = œskugleði? þú elskaðirjafnan meirr leik ok œsku en mentanþína Mar. 104015.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᛋᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary