Of

of

of, præp. (som i Betydning og Brug ofte falder sammen med um og yfir, jvfSoph. Bugge om Røkstenen s. 388 fgg) 1) over, hvor der er Tale om en Be-vægelse henover noget, som derunder pas- seres; er hann fór suðr of fjall HeilaG.I, 55622 (jvf kómu austan um kjöl OH.4432; hann hleypr skjótara um fjöll EL.922; riðu suðr um heiði SturL. I, 23917);fór m. annan dag of (= um s. 57834)akr eins auðigs manns HeilaG. I, 55720;þá es hann fór of biskopssýslu sínaHeilaG. I, 23336 jvf of öll munklíf s.2406; of langan veg sjá þeir Leif. 3913jvf stóðu margir ok sá til um langanveg HeilaG. I, 5823; sá hann Abrahamof langt Leif. 377. 3910, jvf hann sáAbraham um langt Leif. 424 tilligemed HeilaG. I, 68815. 6941; of götu dvs. paaVeien, underveis, Leif. 2016. 3220 = umgötu HeilaG. I, 18220; Elucid. 15614;þat es hann hafði gört um götunaHeilaG. I, 2118. 2) ovenover noget som man har under sig, = yfir; á nekkverjumapni sat B. of borði HeilaG. I, 21423;es konungr sat of borði of dag HeilaG.I, 21935 fg (Leif. 871 fg); sat G. of borðimeð brœðrom HeilaG. I, 23932 (jvf sitjaum borðum OH. 4510; sitja yfir borðumFlat. I, 50737. II, 4928; HeilaG. II, 49231);es þeir sáto of matborði (= um mat-borði Fm. VIII, 2122 fg &vl 7, = yfirmatborði Fm. V, 1269; Flov. 12425)HomiL. 733 fg jvf 9. 3) over, hvor der er Tale om noget som er undergivet ensRaadighed, er Gjenstand for ens Paa-virkning, Indflydelse, Udtalelse, Bedøm-melse, = yfir; er ek hafða veldi ofheroðom þessom Post. 13832; hann létvel of (dvs. yfir) lögum þeirra Post. 1432jvf láta e-n veg yfir e-u under láta 8;þeir léto of því kynliga HomiL. 1129jvf láta kynliga yfir e-u OH. 10919;Flat. II, 19121. 4) angaaende, med Hen- syn til, = um; sótti Sigurðr konungrþat mál á móti í Björgvin of SigurðHranason SiG. Ran. 32a8; á bók þeirri,es þeir gørðo of þat, hversu - HeilaG.II, 17; þat görþisk fyrst til jarteina ofhann -, at - HeilaG. I, 2265; má nekkviréttligarr hyggja of guð en rœða Leif.1432; goðómsins hæð gengr umb frameigi at eins of orðfimi óra, heldr bæðiok of þat, er vér megom skilja Leif.1430 fg, hvor dog of ogsaa kan opfattessom en Gjentagelse af umb fram. 5) om,hvor der er Tale om Tiden, i hvilken ellerden Tid, paa hvilken noget sker, = um;of dag dvs. en Dag: hann seldi sniðil íhönd honom of dag ok sendi hannHeilaG. I, 20626 jvf 20914. 21027. 2256. 20.22616. 22725. 22931 (= um dag HeilaG.I, 28622. 57834); nakkvarir brœðr vórosendir of dag HeilaG. I, 21013; of sinndvs. en Gang (= um sinn Nj. 55 (8520);Kgs. 6935): íllgjarn andi teygði þik fyrmunn brautingjans of sinn -, teygðihann þik í annat sinn ok vann þikeigi tældan HeilaG. I, 21110; þenna eiðþarf engi optarr at sverja en of sinnHák. 111; jvf Konr. 6040; þeir megogefa arf sinn, ef hann er heill maðr,ok of sinn aptr taka, en eigi annatsinn Hák. 713; of aptan er myrkt varse 1ste Bind s. 63b2 fg; of aptaninn(= um aptaninn Fm. IV, 30825; SturL.I, 3613) dvs. om Aftenen, HeilaG. I, 21015;Konr. 6030; of daginn eptir dvs. den følgende Dag (jvf um aptaninn L. 26)Fm. XI, 11323; girndist hón at heyrakenningar hans of daga Post. 1362jvf um daga e-s Bp. 8458. 13; of aldr= um aldr se 1ste Bind s. 30a50 fgg;of allt dvs. altid, stedse (= um allt Elucid.1017. 1401) Flat. I, 12723. II, 1561. 35931.41128 (IceL. saG. I, 4119). 6) omkring, omtrent, henved, hvor der er Tale omet Antal; hann var of 10 mílor á leiðkominn HeilaG. I, 20817. 7) findes i det ældste Sprog ofte ligesom um sat umid-delbart foran Sætningens Prædikatsver-bum som det synes uden nogensomhelstBetydning, medens denne Anvendelsederaf maaske kan forklares enten af enEllipse, idet Præpositionens udeladteKomplement oprindeligen har kunnetsuppleres af Sammenhængen, eller af atSproget paa et tidligere Standpunkt ikkekunde bruge et Verbum i transitiv Be-tydning med Objekt uden ved Hjælp afen saadan Præposition (se om denne Anvendelse af Ordet Soph. Bugge om Røkstenen s. 388 fgg. 4520 fgg. 14617 fgg;Wimmer s. XXIV25 fgg); sonr er betri,þótt sé síð of alinn eptir genginn gumaHm. 71 (72); svá var mér vilstigr ofvitaðr Hm. 99 (100); ek drykk of gatens dýra mjaðar Hm. 141 (140); ef ekhann sjónom of sék Hm. 151 (150);ormar fleiri liggja und aski Yggdra-sils, en þat of hyggi hverr ósviðra apaGrimn. 34; bað hann Sifjar ver sérfœra hver þannz ek öllum öl yðr ofheita Hým. 3; né þat mátto mœrirtífar - of geta hvergi Hým. 4; þarváru þjórar þrír of teknir Hým. 14;mundo (dvs. mun þú) um (&vl of) vinnaverk halft við mik Hým. 26; hin erbrúðfjár of beðit hafði Hamh. 32; hérstendr Baldri of brugginn mjöðr Vegt. 7;þær of réð, þær of reist, þær of hugðiHroptr Sigrdrif. 13; öll eru mein ofmetin Sigrdrif. 20; römm eru róg ofrisin Sigrdrif. 37; þau á vági vindr oflék Guðr. 1, 7; Atli - of borinn BuðlaGuðr. 1, 25; öll vóru söðuldýr - ofvanit vási Guðr. 2, 4; áðr ek of frægakGuðr. 2, 6; brá hón af stalli stjörn-bitlaðom ok á svartan söðul of lagðiOddr. 2; hér liggr Borgný of borinnverkjum Oddr. 5; er þú mér af fáriflest orð of kvað Oddr. 12 (11); hannhugði mik til hjalpar sér - of komamundu Oddr. 29; Jórmunrekr yðrasystur - jóm of traddi Ghv. 2; þá erHalfdan sá, er í Holti bjó, norna dómsof notit hafði Fris. 3117; meðan þúmín orð of mant GráG. 16; vera mánú, at Barði sé fyrir handan, er héðanof sér Heið. 36 (38717); af því of eykreigi atkvæði nafns hvers þeirra SE.II, 308; þó at báðum of göri meinitLeif. 216; með /,o/ngo of flýgr til himin-ríkis fyrir útan þessa tvá vængi Leif. 42;í henni (nL. postolanna kenning) of ferr(dvs. fær) hverr, sem næmr er til, þat ersumir of alask á en sumir verða feitirLeif. 45; má í því hljóði ok eno helgarólífi með guðs boðorðom of smíða lang-ætt musteri þeim guðs ásthuga, er -Leif. 82 fg; í enskis manns fari of vaxasvá mjök enar goðo guðs gjafar, ateigi - Leif. 87; er ekki þess sagt fráþvísa, es of tortryggva megi HeilaG.II, 19; nú megom mjök of fagna allirljósi þvísa HeilaG. II, 125; þat má núof sjá, at - HeilaG. II, 628; vas steinasá einn, os þar mátto eigi upp of hefja,þá géngo fleiri til, es eigi mátto 2 eða3 of hrœra steininn HeilaG. I, 20915 fg;eptir hans dag vas engi sá, es biskopof væri, ok eigi lýðr sá, es biskop ofhefði HeilaG. I, 22428; slapp steinninnor höndom þeim, es minnst of varðiHeilaG. I, 2275; hinn sterksti vígmaðrreiddi sverðit at honom, sem hann varrammr til, en hann mátti eigi framof höggva því at hönd hans stirðnaðiHeilaG. I, 23225; at hann megi nakkvatþess finna, es hann of rœgi oss viðguð HeilaG. I, 22928; þar es ek máöðrum of duga HeilaG. I, 23422; hversomá því of trúa, at - HeilaG. I, 24415;harðleikr hjartans má eigi of skilja,hversu - HeilaG. I, 24437; undromkek blindi þína -, er þú mátt eigisatt of sjá HeilaG. I, 26613; hann máttitrautt of standa einn saman HeilaG.I, 3811; ekki mein mon hann of geraPost. 13839; þau spurðu son sínn atþví, hverso hann of mætti svá lengifœzlulaust of lifa Post. 15110 fg; hittætla ek, at þú hafir /,o/ngva speki okþú megir ekki þrekvirki of sýna Post.20822; ér (dvs. þér) of sét eigi ljósit, þvíat þér - Post. 34926; þat mátti aldregiof telja fyr honum, at hann þægi gjöfat manni HeilaG. II, 28231; þeir of sjáeigi ásjónor krafta þeirra, es guð sendrí hug mönnom Elucid. 6024.

Part of speech: præp

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᚠ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.