Öfúsa

Old Norwegian Dictionary - öfúsa

Meaning of Old Norwegian word "öfúsa" (or ǫfúsa) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

öfúsa (ǫfúsa): öfúsa, f. (jvf unfúsa) Velbehag som manfinder i, Pris som man sætter paa noget,saa at man føler og gjerne viser sig er-kjendtlig derfor; þakkaði hón honumgóðvilja hans með mikilli öfúsu Str.2739; vér ætlum at hér mun guði öfúsaá vera NL. I, 44619; ef yðr er þarnökkur öfúsa á Flat. III, 14132; varmönnum mikil öfúsa á því Flóam. 4(12312) jvf Flat. III, 2622; lagði ekki ánema öfúsu SturL. II, 10626; nú vil ekeigi verr hafa en þú, er þú býðr mér lið-semd þína, at leggja eigi þar at mótiþökk ok öfúsu OH. 15527 (Flat. II, 24537);viljum vér öfúsu gefa þeim Fm. VIII,250 &vl 8 (Texten: viljum vér þakkaþeim); þess at meiri öfúsu kann maðr(dvs. desto større Pris sætter en paa) at fágótt sem hann hefir lengr beðit Leif.1618; kunnu vér nú öfúsu, at þér gerithans för góða hingat Eg. 25 (4828); þater ok aptrtakanda, ef maðr veitir mikit,ok kann sá lítla öfúsu, er þiggr, okhvergi verðr at hafa langar staðfesturmikillar gjafar, þegar hann kann eigirétta öfúsu fyrir, ok tekr þá gjöf aptrfrá honum skynleysi ok lítil sannsýnisjalfs hans Kgs. 16935 fgg; vil ek kunnayðr þökk ok öfúsu fyrir þat OH. 5620;öngva skepnu lætr skaparinn missasínna gjafa, en í þeirri einni byggvirhann, er öfúsu kann honum þess erhann gaf Leif. 413; Egill segir, athann kynni þess mikla þökk ok öfúsu,ok hann vill þenna kost gjarna Eg.71 (16924); hann kunni guði almátt-kum öfúsu sigrs þess er hann hafði þáfengit Flat. II, 54727; þér kunnut mínlítla öfúsu, hvert sinn er ek kom Didr.12726 (jvf öfúsugestr); þakkaði hónhonum ok kunni honum mikla öfúsu,at hann vil fara - at leita sunarþeirra Str. 644; þeir allir - er -munu taka af guði þökk ok öfúsu afhinum helgum s. ok þeim helgummönnum er sá staðr er helgaðr DN.I, 51; i Kongebreve: eptir því sem þérvilit hafa þökk ok öfúsu af oss DN.I, 84 jvf III, 71 (7830). 246; eptir þvísem þér vilit taka ömbun af sjalfumguði ok hinum helga Ólafi konungi okþar með öðlast af oss þökk ok öfúsuDN. III, 8128.

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, öfúsa may be more accurately written as ǫfúsa.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᚠᚢᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

s.: substantiv.

S.: Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.