Ógn

ógn

ógn, f. 1) Skræk, Rædsel (jvf œgja); stendrógn af e-u dvs. der staar Skræk af noget,man har Anledning eller Grund til atfrygte for, ræddes over noget: þóttihonum lítil ógn af þeim standa (dvs. detforekom ham (nl. Kong Haakon), som man havde liden Grund til at frygte noget afdem (nl. hans Broder Eriks Sønner)),Flat. I, 5215; þótti honum ógn af þeimstanda El. 6514; svá stóð af honum ógnmikil (= Textens: svá var þeim öllumótti mikill af honum) Nj. 44 (688) &vl;dreymdi Guðbrand, at maðr nökkurrkom til hans -, ok af honum stóðmikil ógn OHm. 3425 (OH. 10722; Flat. II, 18925); svá stóð mikil ógn af orðumkonungs, at - Fm. XI, 24614; nú ersízt (dvs. mindst) við búizt, er mest ógnferr at hendi Flat. II, 12719; öngummun ógn at oss (dvs. ingen vil have nogenSkræk af, nogen Frygt for os) -, efþeim er eigi banat Heilag. I, 42435;enga ógn býð ek þér at sinni, en þúveizt, til hvers þú hefir unnit (dvs. hvaddu har forskyldt) Gunl. 11 (2533); öllskepna skelfr af hræzlu hans ógnar(dvs. af Frygt for den Skræk, som staaraf ham); setit ér ok þá fyr augo yðrþenna ógnar (= lat. pavoris) dóm okdag, ok hræðizk áðr hann komi, at érséð þá óhræddir, es hann kømr; núskolom vér hræðask, at þá hræðimkvér eigi; veki oss ógn hans (= lat.terror ejus) til góðra verka ok stöðvihræzla hans líf várt frá syndum Leif.2019-23. 2) hvad der er rædsomt; allarógnir fær þú eigi vitat þær, sem hel-gengnir hafa Sól. 68; sýndist presti áföstudag langa sjáfardjúp hjá altarinu,ok sá þar í ógnir margar Nj. 158 (27911);Ólafr sagði þeim frá ógnum helvítis,at þeir varaðist OT. 2327. 3) Trudselhvorved man sætter Skræk i nogen, vilgjøre ham bange, afskrække ham fra noget; þeir hræddust eigi ógnir jarls né píslirHeilag. I, 26224; fyrirlít ek örugg ógnirþínar Heilag. I, 1724; þeir vurðu mjökhræddir við ógnir (Texten: ógnarorð)konungs Klm. 395 &vl 9; fór Heinrekrtil Danmerkr ok fœrði Dani þá í kristnibæði með blíðmæli, ógnom (= ógnar-orðom Fm. XI, 4089) ok orrostu Flat.I, 9614 (Fm. I, 10912); þú lézt at önguverða ógnir mótstöðumanna várra Hei-lag. II, 21723. - Genitivet ógnar satforan et Adjektiv betegner, at Egenskabener tilstede i en særdeles høi Grad: ógnardigr dvs. forfærdelig tyk, Flat. I, 2583;ógnar mikill dvs. frygtelig stor: meðógnar miklu harki Stj. 3724, með ógnarmiklum gný Stj. 43419. - Som Elve-navn findes ógn ikke alene i den For-tegnelse over saadanne, der er given SE. I, 5751 fg, men det forekommer ogsaaendnu paa flere Steder i Norge, f. Ex.ved Jæderens sydlige Ende, hvor Ógnhar sit Udløb i Havet, og har givet ender liggende Jordeiendom (bœr) sit Navn (se Krafts Beskivelse over Norge IV,51. 56. 74. 87; jvf Norske MagasinIII, 1297. 15926); þetta transscriptum ergört var á Ógno DN. II, 28610; váromá Ógna(r) kirkjugarði DN. II, 7483;Fristaðir í Ógno sonk ok Vallar skip-rede DN. IV, 5494 jvf 8; og en Elv Ogn, som har sit Udløb i Trondhjemsfjordenved Stenkjær, har givet den Dal, som dengjennemstrømmer, sit Navn, jvf Ógna(r)-dals skipreiða Bolt. 15 og Krafts Be- skivelse VI, 70.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᚵᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Danish - Otto Kalkar's Dictionary
• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary