Orðfœrr

Old Norwegian Dictionary - orðfœrr

Meaning of Old Norwegian word "orðfœrr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

orðfœrr
orðfœrr, adj. veltalende, udrustet med Tale- gaver; O. talaði langt ok snjallt, því athann var orðfœrr maðr Eg. 25 (494);Egill talar þar snjallt erindi, því athann var vel orðfœrr; undruðust þeirmjök, er hjá váru, hans orðsnild Flat.II, 1471; ekki hefi ek talat fyr á þing-um, man ek því ekki orðfœrr vera mjök(= ætla ek mik munu þykkja ekki orð-fiman OH. 1507) Flat. II, 2442; fannstþat brátt, at bóndi var orðfœrr maðrok forvitri Flat. II, 29331; hvat þegnaer sjá enn orðfœri (Vulg. seminiverbius)maðr? Post. 22120 (Ap. Gj 17, 18).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᚱᚦᚠᚯᚱᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
lat.
latinsk.
p.
Pagina, side.

Back