Orðskviðr

Old Norwegian Dictionary - orðskviðr

Meaning of Old Norwegian word "orðskviðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

orðskviðr: orðskviðr, m. 1) Udtryk, Udsagn. SE. II,8022; især om saadanne, som jevnligenforekomme eller anvendes, Mundheld, Ord-sprog; hefir þú nökkut sannat orðskviðvárn kristinna manna, at hátíðir erutil heillar baztar Flat. I, 31625 (Laxd.40 s. 1164); er sá orðskviðr þaðan, atmargir hafa, at allt skal fara samankarl ok kýr Flat. I, 37533; þat er okforn orðskviðr (= fornt mál Mork. 2228;Flat. III, 31136), at jafnan vægir hinnvitrari Fm. VI, 22021; þat er forn orðs-kviðr, at eigi veldr sá, er varar annanHrafnk. 616; menn kendu ok orðskviðþann, er stóð í vísunni, at fár kennirjarl í fiskiváðum Icel. sag. I, 15310 (Icel. Reader 20221). 2) Omtale, Rygte; efhann lifir sómasamliga - ok deyr hannvið þat, at hann gerði góða forsjá fyrirsál sínni, þá skalt þú huggast við góðanorðskvið (&vl orðstír), er eptir hannlifir Kgs. 959.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᚱᚦᛋᚴᚠᛁᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

gn.: gammelnorsk.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

s.: substantiv.

S.: Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.