Órlof

Old Norwegian Dictionary - órlof

Meaning of Old Norwegian word "órlof" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

órlof: órlof, n. (ght. urlauf &c. Graff II, 75 fg;mht. urloup Mhd. Wb. II, 101733; LexerII, 10009 fg; mht. orlof Mnd. Wb. III,236a; jvf erlaub, urlaub DWb. III, 890) 1) Tilladelse; nema hann nái hvárkikaupi né órlofi Byl. 9, 102; G. ok J. -gáfo Halvarði ok Reiðari sítt blítt órloftil at selja þriggja aura ból jarðar, erþær átto í Bakkom Dn. VI, 3109; hannleggr hér órlof til (nl. til at Sønnen bliver Munk) HeilaG. II, 62538 jvf 35; gefmér órlof at sjá þat, er fyrir útan erþetta hús Barl. 1413; ek vil beiðast,herra! at þér gefit mér órlof at faratil Íslands Nj. 6 (105); bað Bárðr sérórlofs at fara ok vitja ráðs þess, er -,en er hann fékk órlof, þá - EG. 8(1327. 30); í, með órlofi e-s dvs. med ensTilladelse: hvárt skal ek mæla í órlofiþat, er mér líkar (nl. at mæla) EG. 12(2125); mæla mono menn berara, ef þatskal vera í órlofi þíno; konongr mælti:tala nú, Freyviðr! í órlofi þat, er þúvilt mæla OH. 8731; gerir at þeim meðguðs órlofi hríð svá styrka -, at eptirnattúruligum hætti var þeim eigi vánlífs Mar. 2717; með órlofi at spyrja, íórlofi at tala eller det blotte með órlofiforekommer ofte som Undskyldning, Ind-ledning af den, som har noget, hvoromhan vil henvende sig til en anden (lige-som man endnu kan høre Ordene "medForlov at spyrja" brugte i Folkesproget paa samme Maade) jvf Post. 46736 un- der órlofa: herra mínn! með órlofi atspyrja: hvat man þessarri sorg valda-, er fallit hefir á hjarta mítt? Barl.1412; byrlarinn mælti til konungs: mínnherra! með órlofi: á Þorkell eigi þetta?Flat. I, 40626; herra! í órlofi at tala:get ek flestum verða eigi allhœgt atstjórna ríkinu, nema - Bp. I, 7064. 2) Adgang til at faa tale med en, Au- dients (jvf beiddist hann órlofs at talameð Jörund erkibiskup Bp. I, 79932);fær hann blítt órlof sama dag inn fyrirherra páfann Thom. 37113; næsta morg-inn eptir -, sem herra páfinn sitr ísínu herbergi kemr herra erkibiskup atútan ok biðr órlofs; sem þat er þegit,kemr hann inn Thom. 37524; sem þeirhafa órlof, tjá þeir biskupinum o. s. v.Æf. 252 jvf 2488. 100. 114 jvf 118. 2622 fg. 3) Tilladelse til at gaa bort, fare, reise bort, Afsted (jvf mht. urloup Mhd. Wb.I, 1018a8 fgg); bað hann þeim báðumórlofs ok sagðist vilja fara heim tilherra síns Stj. 13739; sýndi hann honumórlofsbréf af Jörundi biskupi, hvertbirti, at hann gaf sira Laurentio órloftil erkibiskups um svá langan tíma,sem honum líkaði hann hjá sér at hafaBp. I, 79926; gef mér órlof at sumri tilbrottferðar Gunl. 10 (2429); hvert semhann fór, heilsaði hann mér fyrst tak-andi af mér órlof Mar. 8363; eptir sváskipat af konunginum taka sendiboðarórlof ok venda í veg Thom. 3132; tekrhann þá órlof af henni ok systur sínniok gengr burt síðan ok fyrir konungok - tekr af honum órlof Fld. III,5872; á viðrkvæmiligum tíma snýr hinnungi maðr aptr sínni ferð með órlofi oksælli blezan af þeim dyrðligum guðsvin Mar. 33116; síðan þakkaða ekriddaranum ok hans hœvesku dótturmargfalligan fagnað, ok tók ek þá ór-lof af þeim ok reið ek brott Ridd. 789;Eyjolfr varðist alldrengiliga, en Þor-steinn (nautamaðr) spurði, hvárt hannskyldi eigi gefa nautum; E. bað hannfara, ef hann vildi, ok tók hann þatórlof Sturl. I, 23236; þar sem hann(nl. Hermann bróðir i Halsnø Kloster)beiðist órlofs, er heldr má ólof kallast,fýsandist frá reinlífi ok siðgœði tilvesaldar ok úsannleiks veraldar Dn.VII, 1666.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᚱᛚᚮᚠ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

f.: Feminin.

fg.: følgende.

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.