Örr

Old Norwegian Dictionary - örr

Meaning of Old Norwegian word "örr" (or ǫrr) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

örr (ǫrr)
örr, adj. 1) rask, hurtig; stjórnarmaðrmikill var hann um alla hluti í sínnisveit, ok örr tilfara allstaðar þar erþurfa þótti hans tilkomu Bp. I, 1286;hón fylgði þá ísinum, en hann rak sváört, at innan 7 daga kom hón með ís-inum til Grœnlands Bárð. 9; bogi þínner nýbendr ok því örvari, sem hannhvílist betr í linan strengsins Post.59828; er mér svá frá sagt konungi, athann sé hinn mildasti af fégjöfum viðmenn sína, ok eigi síðr þess örr atgefa þeim framgang ok veita ríki þeim,er honum þykkja til þess fallnir Eg. 6(915). 2) gavmild; vaxa man eiga þín,ef þú veitir vel; vill veitari þínn þikörvan Hom. 3010; hann var stórlyndrok stórgjöfull við vina sína, en örr okölmusugóðr við fátœka menn Bp. I,8112; hann var örr maðr ok gjöfullEg. 10 (1925). 3) ört, adv. rigeligen, fuldt; eptir alþingi reið Smiðr norðrum land ok með honum margir Sunn-lendingar, ok eigi ört halfr fjórði tugrmanna Flat. III, 566.

Part of speech: adj

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, örr may be more accurately written as ǫrr.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᚱᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
adv.
Adverbium.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back