Órskurðr

Old Norwegian Dictionary - órskurðr

Meaning of Old Norwegian word "órskurðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

órskurðr: órskurðr, m. (jvf skera ór, gsv. ordelaSchlyter 673a3, ght. og mht. urteili, urteilGraff V, 414 fg; Mhd. Wb. III, 23a9 fg;ags. órd/'æ/l, órdál, gfris. dela, ordel, ur-del Richth. 683. 970a. 1110b, nht. ur-theil); Besvarelse af et forelagt Spørgs-maal, Kjendelse i en omtvistet Sag, Be-stemmelse for et givet Tilfælde; um þettaþrættu þeir ok tóku Gunnlaug til ór-skurðarmanns hvárirtveggju um þettamál -; hvárirtveggju undu vel við ór-skurðinn GunL. 8 (23312); var enn semfyrr, at sumir löttu en sumir fýstu; enat lyktum veitti konungr órskurð Eg.52 (10711); konungr spurði menn sína,hvert ráð taka skyldi -; menn veittoekki skjótan órskurð Fris. 8028; SveinnÁsleifarson veitti órskurð, at hann vildileggja at jörlum um nóttina, en þatþótti mönnum heldr úráðligt Flat. II,49838; jvf IceL. sag. I, 19412. 19523; kon-ungr veitti enga skjóta órskurði umþat mál Fm. VII, 2014; var eptir leitat,hvárt s. Hranason hefði haft féð ánleyfi þeirra, er áttu -, ok varð engitil at veita órskurð þar um, nema B.Fm. VII, 1415 jvf 22; þau orð ok órskurðrhins ágæta Abrahams (se Luc. 16, 25 fgg)eru ok hjartaliga hugsandi -, semhann svaraði optnefndum ríka manniStj. 15614; höfum vér skotit þrætuokkarri til yðvars órskurðar Fm. VII,2038; at lyktom þeirrar stefnu féngustþeir órskurðir, at taka Magnús konungsvá frá ríki, at - Fris. 31424 fg; höfumvér nú um hríðir íðuliga skoðat hana(nL. lögbókina), ok lízt oss, sem allvíðamegi með fám orðum fullan órskurðgefa þar, sem hón talar áðr geysi langtum LandsL. Prolog. L. 83; kann ekengan annan órskurð orðsendinga hans(dvs. Svar paa hans Budskab) Str. 8215;ef vér kunnum nökkura þá guðligahluti at lesa -, sem várum hugskots-augum verði mjök myrkir, af hverjumer einir ok aðrir ymisligir órskurðirmegi val görast - -; til þess, at vérfallim eigi, ferliga vernandi þann ór-skurðinn meðr óskynsemd, sem vérhöfum áðr yfrit skjótliga sinnt oksannat, eigi svá sem órskurð guðligraritninga, útan heldr várn óskurð sjalfraStj. 326-32; særligen om den Kjendelse, som Lagmanden afgav naar han sagde lög: DN. I, 93. II, 285 m. m. se under lögmaðr s. 602a20 fgg; jvf var þat mínn(Hauks lögmanns) órskurðr með sam-þykt herra Una Petrssonar ok -, atallr sá dómr - DN. II, 1039; se laga-órskurðr.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᚱᛋᚴᚢᚱᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

a.: accusativ.

c.: Capitel.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.