Óss

Old Norwegian Dictionary - óss

Meaning of Old Norwegian word "óss" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

óss: óss, m. (G. -ss) 1) Aabning, Gab, Mun- ding, hvorigjennem Vand har sit Løbeller man kan komme frem til Vands, = minni, mynni (jvf lat. os, Aasen559b47 fgg); hón (nl. áin Danubius) fellrí sjau stöðum ok með sjau ósum tilsjófar Stj. 8818; vatn þat, er Holtavatnheitir, stemdi upp, sem stundum ervant -; síðan reið fyrr nefndr bóndiat sjá, hversu tórsótt vera mundi atgrafa út ósinn; en er hann kom þar,þá var eiðit fertugt föðmum at mælaBp. I, 33310; nú brýtr nýja ósa út ígögnum fjöru manns ok rekr síðanupp við eða hval í gegnum þann ós áland, ok á sá maðr við þann eða hval,er fjöro á fyrir útan; en þó at brjótinýja ósa í gögnum fjöro manns, okskal hinn forni óss ráða merki semáðr GráG. 51122. 25 (GrG. II, 1248); fore- kommer i áróss, merkióss og som Steds- navn i Sundhordland Kalfsk. 64a14 fg(DN. III, 1623. IV, 178. VIII, 83), Óssí Bergs sókn í Borgarsýslu DN. IV,49815; Óss fjórðungr í Rakkastaða sóknDN. III, 6223 (jvf 3863) og Volaþveitarí Óse sókn DN. IV, 3399; Óss í Ignar-dali (Romerike) EJb. 241; Óss í Upp-staða sókn á Raumaríki DN. V, 4463 fgjvf EJb. 241; ligesaa i Stedsnavne som Mossaróss (jvf Mossardalr) DN. III,94522 og Niðaróss. 2) Navnet paa den Rune, som betegner Vokalen o. SE.II, 725.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚮᛋᛋ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.