Öx

öx (ǫx)

öx, f. (G. öxar, stundom axar, Akk. öxi,N. Pl. öxar) Øxe. Flat. I, 342; Sturl.II, 2648; tak ok öxar þínar báðar Jarls-naut ok Þiðrandanaut Anal. 1822; hannhafði öxina Steinsnaut Sturl. I, 488;B. hóf upp öxina er hann hafði oklaust til Einars Sturl. II, 1913 fg; A. gafVíkingi öxi þá sem kerling heitir DN.I, 200; hrundu þeir Vinga ok í heldrápu, exar at lögðu, meðan í öndhixti Am. 39; hann hugði frið boðinn- en eigi sverð ok exi sem meðr or-rostu HeilaG. I, 69030; hann hafði -mikla öxi í hendi Flat. II, 2503; hanngékk við eina öxi stóra MaG. 1162. 64;öxin var snaghyrnd ok mikil ok gull-búin, uppskellt skaptit með silfri EG.38; öx gullrekin Laxd. 29; Anal. 17012;þá vildi Þórir grípa til exar Gunl. 6(219); hafði í hendi öxi mikla er hannátti vafinskeptu Nj. 11 (193); hannhafði borit öxina á öxl sér ok laust ímóti Nj. 11 (1912); hann hafði exi ljósaum öxl Laxd. 63 (1849); hann hafðiöxi víða ok lágt skaptit í Sturl. I, 4813;ganga með öxi Sturl. II, 955; styðjastá öxi sína Sturl. II, 7236; styðjast meðöxi Anal.2 20413. Forskjellige Dele af Øxen vare: feti, hamarr, hlýr, hyrna,kverk, munnr. Forskjellige Slags Øxevare: bolöx, breiðöx, skeggöx, talgöx.

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, öx may be more accurately written as ǫx.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᛋ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.