Páll

páll

páll, m. (G. -s, N. PL. -ar) 1) Pæl, Stok, lat. palus, paxillus; um þeer vilir þenvææg hafua, þá skulu þeer han førangera meder prestenom meder paala,bar, stein ok gamalt liim DN. I, 5776(Aar 1401). 2) Hakke, Jordhakke, Grev (mlat. pala dvs. fossorium instrumentum,quo solum vertitur, nostris paele velpele Du Cange III, 9054); páll = sar-culus Gloss. III, 14 (4225 fg); þá tókClemens graftól í hönd sér ok hjótysvar pálinum niðr Post. 1494; þeir(som skulle foretage Begravelsen) skolohafa með sér pála ok (eða GráG. 1419)rekur GrG. I, 134; B. mælti: hér skuluvit til grafa; nú fékk hann Lais pálok reku ok bað hann af moka moldinniMaG.* 13823; beiddi Þ. Atla, at hannfœri til starfs með þeim ok hefði pál okreku GunL. 2 (19312); Z. varð áhyggju-fullr um þetta, hversu hann skyldi þatfá gört (nL. taka líkam Maríu ok grafaí þeim sama stað L. 19) - fyrir því,at hann hafði hvárki pál né reku; enþá er hann kvíddi því allra mest, þásá hann hjá sér liggja tré eitt lítit, októk hann þat ok gróf með ok máttiekki at gera fyrir því, at þar var jörðsvá hörð, at ekki orkaði tréit á HeilaG.I, 50834 fgg; géngu þar í fjós ok tókuþar pál ok reku ok fóru á brott síðanok þaðan út til Oddmarslœkjar -; viðlœkinn grófu þeir sér jarðhús ok fœrðumold alla út á lœkinn DpL. 287. Den is- landske Anvendelse af dette Redskab pállomtales i E. Olafsens Reise s. 3517 og pelle som en med Jern beslagen Spade, hvormed man stikker Torv, i SchyttesOrdsamling fra Lofoten (Skandinav. Literaturselsk. Skrifter III (1807) s. 78.- Jvf. grjótpáll, pálstafr.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛕᛆᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary