Persóna

Old Norwegian Dictionary - persóna

Meaning of Old Norwegian word "persóna" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

persóna
persóna, f. 1) Person som nyder godt afgeistligt Beneficium (mlat. persona Du Cange III, 24015); skal hverr biskup ísínu yfirboði láta reiknast skilvísligaeignir klaustranna ok setja mátér á,hversu margar persónur skulu inn takastí hvert þeirra Stat. 24528; þá kallaðistformenn heilagrar kirkju, prestar okpersónur þat lén af leikmönnum haldasvá sem af sínum yfirmönnum Stat. 23723;þann articulum í statue Jörundar erki-biskups, sem hann býðr, at persónurskyli sendast af sérhverjum klaustrumad studium til kjörnir af biskupi -,eyðum vér Stat. 28311; um tíundargerðaf kirkna fjám skipaði hann svá til, atþar sem menn tœki einnar persónuverð á tolf mánaðum -, skyldi greiðastaf hinn tíundi hlutr til frelsis helguJórsalalandi Bp. I, 69912; ágætir bi-skupir með öðrum kirkjunnar persónumHeilag. II, 1267; hjá kastalanum stóðeinn predikaralifnaðr, vóru par innisœmiligar persónur Æf. 42B20; sá vareinn riddari með konunginum, er Miloner nefndr ok bókin segir, at guðsbannsetning hafi fengit af prestum okpersónum ok öllum þeim, er krúnurbera Klm. 512; Rútr Ellingsson per-sóna at Maríu stúku, Ívarr at Jónsstúku ok Saxi at Ólafs stúku persóneí kirkjunni í Stafangri DN. IV, 2892 fg;Björn Anfinsson persóna at Kross stúkuí Stafangri DN. IV, 3312; HallsteinnSiugurðarson persóna at Marío stúku íAgvaldsness kirkju DN. XI, 282. 2) Per- son, Menneske; sem þeir sjá svá göfugligapersónu (= konu S. 11103) svá harðligastadda Mar. 111433. 3) Person i Gud- dommen; sögðu guðs persónur, faðir,sonr ok heilagr andi -: görum vérmanninn Stj. 1926. 4) Person i gramma-tikalsk Betydning. SE. II, 9013. 11415.11813. 15.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛕᚽᚱᛋᚮᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
mlat.
Latinsk eller Mibbelalderens Sprog.
p.
Pagina, side.
S.
Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back