Pípa

Old Norwegian Dictionary - pípa

Meaning of Old Norwegian word "pípa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

pípa
pípa, f. 1) Pibe, Rør, Kanal, hvorigjennem noget kan ledes, passere; hann - hefirlítinn munn ok svá sem mjófar pípureðr spírur, meðr hverjum er hann dregrandann Stj. 9533; þær (nL. flugur) hafaeina vesla pípu í munninum sem mjórteinn, meðr hverri er þær súga þartil, er líkaminn dreyrir þar undir, okdrekka svá blóðit Stj. 27023; sumir (nL.menn) ero munnvana ok drekka órpípu Hb. 296. 2) Rør indrettet til deri at blæse for saaledes at frembringe Toner.SE. II, 6422; lét hann renna um borginameð trumbum ok pípum Kgs. 16232;þar vóru bumbur barðar (ok trumbur)ok pípur blásnar Fld. III, 35911; sumar(nL. konur L. 16) slógu hörpur ok gígjur,sumar sungu í pípur eða með eiginligriraust Stj. 46617; þá fór ein mær ebreskok kom fyrir hvern mann ok söng fagrtí pípu ok skemti Post. 71321 jvf 7141. 6;leikarinn kastaði þegar pípunum, erhann hélt á, ok fylgdi - (= lat. illestatim fistulas, quas manu gerebat, ab-jiciens secutus est) Heilag. II, 4444. 25. -Jvf. mnt. pipe Mnd. Wb. III, 330a8 fgg.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛕᛁᛕᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
fgg.
følgende (om flere).
L.
Linje.
lat.
latinsk.
nl.
nemlig.
s.
substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back