Rá

rá

rá, f. (G. rár) Stang (Folkespr. raa, raje;sv. rá Rietz 546b, Ihre II, 400); fore- kommer om den Stang, som ligger paaen til Fiskens Tørring opført Hjel (hjallr),og hvorpaa Fisken ophænges, i Ordet ráskerðing; men betegner almindeligvisden Stang, hvortil et Skibs eller Far-tøis Seil er fæstet, hvorefter det dragesop og hænger ved Masten, = seglrá,skiprá (Flat. II, 2055; Fbr. 8127); íeinum myklum stormi gengr í sundrseglrá þeirra - -. Skufr mælti þávið Gest: vill þú gera saman rá vára(= skeyta rá vára saman Fbr. 8132)Flat. II, 2059; skammar ero skips rárHm. 73 (74); rár langar Hund. I, 484(494); rá er eitt tré ór seglviðum SE.II, 1812 fg; 3 aura firir tré (dvs. Mast) oksvá firir rá (nl. er missir) Gul. 3069;ef rá brestr í aktaumum eða firir úttaneða innan, gjaldi 2 aura silfrs, en efrá brestr í dragreipum, gjaldi halfamörk silfrs Byl. 9, 1810 fg; látit núkoma féit (nl. finnféit) í seglit ok festitupp um rána Fm. VI, 38114; skip þettavil ek gefa þér með rá ok reiði Heið.36 (3878); jvf Finb. 21 (435); Sturl. I,902; gefr ek ok (nl. i Testament) Hodhu-sæghls (dvs. Höfdasegls) kirkju skip mittþet stœrsta med raa ok ræida öllumDN. II, 46858 (36526); item Helgo Páls-dottor karfan med raa ok ræidha DN.II, 46871 (3667); gefuer ek Aslæ frendeminum ok Alfue sveine minum skipmit, er Dragsmorken æitir medr raaok allu reidi DN. III, 160 (14916);gefer ek Ogmunde - baath þen sæmhan gaf meer med raa ok ræida DN.II, 468 (36526).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.