Ráðamaðr

ráðamaðr

ráðamaðr, m. Person som er i Besiddelse af en vis Myndighed, saa at han har nogetat raade over a) i en offentlig Stillingeller en Høvdings Tjeneste: Birgir varhinn þriði mestr ráðamaðr í landinuFm. X, 2716 (jvf landráðamaðr L. 11);höfum vér ok mörg sannlig tilköll ríkisí Orkneyjum en erum sjalf nökkurirráðamenn ok kölluð nökkut djúpvitrFlat. II, 44734 (IceL. s. I, 10629); er Aðal-steinn spurði þetta allt, þá átti hannstefnu við höfðingja sína ok ráðamennEg. 52 (1049); þá mælti konungr tilErlings: nú viljum vér þínum ráðumfram fara, hvern veg hátta skal atlög-unni, en fyrir því, at þess eru fleiri ráða-menn fúsari, þá skulu vér nú at þeimleggja í dag Fm. VII, 2592; hann varfóstrfaðir hans ok ráðamaðr fyrir liðihans, því at konungr var þá á barnsaldri fyrst, er hann kom til ríkis Eg.26 (5122); því þóttust þeir vita, at hannmundi vera ráðamaðr nökkurr í stað-num (nL. Konungahella) Fm. VII, 1949;b) i et Hus eller en Husholdning: hannvar húskarl Þoris ok ráðamaðr fyrirbúi hans Eg. 43 (834) jvf Nj. 91 og SturL. I, 35532 under ráðakona; Ólafrsendi Orm Starkaðarson ráðamann sínn- á njósn SturL. I, 3312; Hafr ráðamaðr(saa kaldet fordi han var at ráðum meðþeim SturL. I, 25318) SturL. I, 2546; þessikurr fór af ráðamönnum (nL. biskups),at mikill kostnaðr þótti standa af þar-vist Þorgils SturL. II, 14230; Skeggi hétmaðr, hann var messudjákn at vígslu,hann var ráðamaðr at Hólum SturL. II,22837.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚦᛆᛘᛆᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary