Ráðinn

Old Norwegian Dictionary - ráðinn

Meaning of Old Norwegian word "ráðinn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

ráðinn
ráðinn, adj. 1) klog, forstandig; hann varríkr maðr ok ráðinn til fjárhalds Grett.2210; þá er til (nL. til konungs at taka)Hringr faðir mínn - vitr maðr ok ráð-inn Flat. II, 35734; jvf úráðinn Flat.I, 30936. 2) fast bestemt til at gjørenoget (til e-s, í e-u); ek em ráðinn tilþess at fylgja þér, Þorbergr bróðir!þótt þú vilir berjast við konung OH.14638 (jvf Flat. II, 26638); ertu eigirádinn til útanferðar? ok lætr þó, semþú skylir kvángast; er þat ekki jafn-ræði með ykkr Helgu, meðan þú ert sváúráðinn GunL. 5 (2146 jvf 8 jvf 2161 fg);ef hann var ráðinn til at láta drepa,þá Fm. VII, 3197 fg; af ráðnum viljaHomiL. 857; er faðir mínn sá mik íþessu ráðinn (nL. at ek munda hanneigi upp gefa o. s. v. L. 27 fg) Konr.5530; er ek ok ráðinn í, at aldri skalhann af mér grið hafa, ef - Flat. II,51038; nú segi ek yðr, at ek em ráðinní at fara Mork. 322 (jvf fastráðinn 2);ráðinn í skapsmunum dvs. fast af Ka-rakter: eigi skolo þeir menn optarr sjásten um sinn, er ráðum skal með ráða,áðr en þeirra brúðlaup er gert; þikkirþat hætt vera, ef menn eru eigi ráðnir ískapsmunum, at hann (&vl annat hvárt)finni nökkut þat, er honum þikki (&vler þikki) at Konr. 6043; med Inf.: ráð-inn at kasta þrimr sálum sínna dœtra íhóranar forað sakir stundligs viðværisdauðligs líkams Heilag. II, 7216 (jvf6935 fgg). 3) vis, sikker, utvivlsom: erbiskup vaknar af vitran þessi, syngrhann lof hinum sæla Mikaeli birtandilýðnum þá feginsögu, at ráðinn er sigr íorrostu Heilag. I, 69616; þat hygg ek,at ráðinn sé ófriðrinn Fris. 38220; þikkirþér þat ráðit -, at þú munir hér þikkjahœgr viðskiptis, er menn megu trauttheima um þik tœla Flat. I, 17238; erþat eigi ráðit, at oss fari svá Nj. 58(8926); eigi er þat ráðit, at honum þœttiallt sem hann talaði Band. 3417; eigihöfum vér enn þann fundit, er ráðit sé,at af henni beri um vitru ok vísdóm,Konr. 5135; er engi ráðnari hlutr, atfyrir hjölp várri mon standa heldr enheiptrækin HomiL. 1081; at ráðnu dvs.til visse, sikkert, utvilsomt: dróttinn várrsjalfr mon at ráðnu vera með oss, efhann sér góðfýsi vára HomiL. 1017.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚦᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
f.
Feminin.
Inf.
Infinitv.
L.
Linje.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
nl.
nemlig.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back