Ræna

Old Norwegian Dictionary - ræna

Meaning of Old Norwegian word "ræna" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

ræna: ræna, v. (nt) ved Ran (rán) frarøve, be- røve en (e-n) noget, ulovligen eller medUret skille en af med noget: a) ræna e-ne-u: H. - ferr síðan í Borgundarholmok rænir þar Veseta 3 búum þeim, er- Jómsv. 6531; hefir þú mjök svá brotttekit sýnina frá mér ok mæsta ræntlíkam mínn öllu afli sínu Barl. 11111;eigi munut þér vilja ræna mik lögum(dvs. min lovlige Ret), at ek - Laxd.26 (6713); sumum stökti hann - á burtþeim, er með valdi ok víkingskap hefðisezt í skattlönd v. konungs ok rænthann rammliga ríki sínu Flat. I, 9020;nú skaltu - segja Þorbrandssonumat þeir fari til Ulfarfells ok láta núeigi ræna sik leysingjaarfinum Eb. 32(5811); b) ræna e-n e-s: aldregi varmær né ekkja né hjalplausir ómagarræntir sinna sœmda, eigna né erfðané fjárluta af hans ráðum né rang-indum El. 110; c) ræna e-n af e-u:ræn mik eigi fyrir sakir synda mínnaaf þínni góðu miskunn Barl. 19829; þeirhöfðu dœmt þeim kirkjuna á Mærinniok allt góz hennar, svá sem þeim vargefin, ok þeir váro síðan ræntir af henniok góz hennar DN. II, 6335 (565); d)ræna e-n: Þórolfr hafði rænt konungok svá þegna hans ok farit með hernaðiþar innan lands EG. 21 (3822); þeir láguá mörkum, stundum hljópu þeir í heraðok ræntu menn ok drápu Fris. 194(Hkr. 246; Yngl. 30); Guðbrandr heimtilandskyld af Simuni mági sínum af fyrrnefndri jörð ok kærði, at hann hafðirænt hann (nl. landskyldinni) DN. I,9311; e) ræna e-u: ef ek skylda ráða,þá mundu vér herskildi fara um allarbygðir, ræna fé öllu en brenna o. s. v.OH. 20514 (Flat. II, 33837); G. - kvaðá, þar skyldi öngu ræna ok öngu spillaNj. 78 (11715); f) ræna uden Personens eller Tingens Objekt: þar sem þeir kómuvið England, tóko þeir at herja ok atræna Flat. II, 41219; þar sem þeirkómu við land, ræntu þeir EG. 19 (3630);g) rænast dvs. ræna til sín, ræna sér:rænast til meðr röngu ok grípa ann-arra eigu Klm. 19212.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛅᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.