Ræxn

ræxn

ræxn, m. Knude (ags. wrasan Wright-Wülcker I, 3424; jvf invitvrasne An-dreas Vers 64 med s. 9714 i J. Grimms Udgave; ght. reisan Graff II, 543); efA. helzk enn í ótrú sínni, þá skolumvér leysa rexna tortrygðar hans okláta eigi af, áðr hann kennir skaparasínn Post. 4645; tók hann língarn okreið á ræxna (&vl möskva), sem neter síðan SE. I, 1827; gyðingr nekkverrtaldi þat fyrir henni, at hón byndi íhárþræði sínum fingrgull þat, es steinnsá var í folginn, es -; en er hón fórleiðar sínnar -, þá sá hón fyrir fótumsér liggja á götu fingrgullit, es hónhafði knýtt í hárþræðinum, þá undrað-ist hón ok leitaði til hárþráðarins okfann hón heilan með öllom ræxnomsínom Homil. 20636; einn hvern daggengr maðr af landi ofan ok leiðireptir sér konu svá nökta, at aldri beiðá henni riðanda ræxn Svarfd. 3119.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛅᛋᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary