Rakki

rakki

rakki, m. 1) Hund (jvf Aasen 578a38; DGl.II, 6821; Molbech Dansk Dial. LexiconS. 43819; Rietz 522a54); fékk konungr tilhinn bezta lækni at grœða hundinn, okvarð hann heill, en sumir menn segja,at hann sendi rakkann til Finns þess,er heitit hafði at lækna hann, sem fyrrer ritat Flat. I, 39416; þat hygg ek, athundr yðvarr Vigi stýrir alllítlu verren ek; freista má slíks, sagði konungr-; konungr tók þá fœtr rakkans oklagði at stýrinu en hélt þó sjalfr ástýrinu jafnfram Flat. I, 40516. 19; lárakkinn á húsum uppi, ok teygir hannrakkann á brott með sér -; í því sérhundrinn, at þar eru menn fyrir Nj.77 (11414); rakkar þar renna, ráðaskmjök geyja, opt verðr glaumr hundafyr geira flugum Am. 24 (25); þat erok vani Indialands kvendis at bindahunda í skógum á náttar tíma fyrirþeim dýrum, sem tigrides heita, okgefa þeim rakkana upp til áhlaupaok sambúðar, ok af þess háttar burðok sambúð fœðast svá grimmir ok stórirrakkar, at - Stj. 7137. 722; þegar erþeir höfðu bundit hann (nl. sauðinn),fylgdi hann þeim sem rakki Heilag.I, 27335; Helgi - gengr til kirkju; þákom Egill at ok fékk tekit í kápuna(som H. var iført); H. lét lausa kápunaok hljóp í kirkjuna; þá mælti E.:þar sá refr rakka, en rakki hafði allsekki Sturl. II, 996; jvf Þ.Jón. 416 un- der refr. Jvf. kofarnrakki, melrakki,skikkjurakki, smárakki. 2) Baand somholder Seilraaen saaledes til Masten, atdet løber op og ned med selve Raaeneftersom denne drages op eller sænkes (jvf Aasen 578a44; DGl. II, 6824; Rietz522a39). SE. II, 5849; rakka hirtir poet.om Skibe Hund. I, 48 (49).

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚴᚴᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary