Rangsnúa

Old Norwegian Dictionary - rangsnúa

Meaning of Old Norwegian word "rangsnúa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

rangsnúa: rangsnúa, v. (-sneri) 1) forvende, forvanske noget (e-u), saa at det faar en andenStilling, bliver af en anden Beskaffenhedend den rette; augun hennar vóru okrangsnúin í gegn manns nattúru (jvfrangeygr) Heilag. I, 919; hryssa þessi- var fyrr meirr ein mær -, en for-dæður hafa henni rangsnúit í þat efni,sem nú sér þú Heilag. II, 4672; bölvaðrsé sá maðr, er rangsnýr (= Vulg. per-vertit) útlends manns dóm eða ungsmanns eða ekkju Stj. 3431 (5 Mos. 27,19). 2) mistyde, give noget (e-t) et Ud-seende, en Betydning, som ikke svarer tilVirkeligheden: svá gera þær systr, faratil ok rangsnúa allar hennar fyrri gerðirMar. 32110; þann hirtingarsprota, sembiskupinn nauðbeygðist til kviðjanar áat leggja fyrir þeirra löstu, rangsneruþeir svá, at hann ryfi sættir allar okengi maðr mætti frið fá fyrir hans únáð-um Bp. II, 6411. 3) forlede, forføre; þessir menn rangsneru alla Judæamtil þess, at engi maðr trýði mér Post.932; lát eigi rangsnúna (lat. perversam)reiði ok rangsýna sigra þik Heilag. I,40428.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚿᚵᛋᚿᚢᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.