Rás

Old Norwegian Dictionary - rás

Meaning of Old Norwegian word "rás" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

rás: rás, f. (jvf Aasen 588b17; sv. rås Rietz549b21) 1) Løb. Stj. 2929; ek setta hest-inn á rás Pr. 41418; skjóta má maðrskapti eða skíði eða fœti sínum fyrirþann, er eptir rennr, um sinn, ef hannvill, ok hepta honum svá rás -; enef hann (nl. den flygtende) verðr höndumtekinn í þeirri rás, þá - Gul. 1895. 7;þegar er festarnar taka at hepta ráshans (nl. vagnsins) Kgs. 908 (jvf rás-hallr); hann (nl. Finnr lítli) var mannaminnstr ok allra manna fóthvatastr,svá at engi hestr tók hann á rás OH.714 (Flat. II, 8620); hafa á rás dvs. give sig til at løbe: einn varðhaldsmaðr sá, erfékk sét herinn - hefir þegar á rás tilborgarinnar Alex. 3115; jvf Krók. 3315;Trist. 9 (4619); sá hefir látit hest sínnok hefir á rás upp í fjallshlíðina Alex.3915; Egill setr niðr mjöðdrekkuna, síðanhefr hann á rás ok rann til bœjarinsEg. 46 (9229); taka rás dvs. give sig tilat løbe: tóku þeir nú rás af nýju Eb.18 (2418); taka á rás d. s., = hafa árás, hefja á rás: hann tók þegar á rásmikilli Vallalj. 3113; tók Egill þegar árás frá bœnum Eg. 44 (8620); þá hljópupp allt búanda lið, en enir gautskutóko rás (tóko á rás Flat. II, 5317) undanOH. 4833; Björn bregðr þá sverði okhöggr dyrvörðinn banahögg, en annarrtekr á rás undan Flat. II, 28933; hanntók þat eitt fangaráðit, at hann tók árás undan Nj. 147 (25325); tekr hann ámikilli rás ofan eptir götunum Hrafnk.726; tré hvert, er liggr yfir þveran vegok bregðr hestr rás (&vl á rás) fyrirdvs. saa at Hesten ikke kan fortsætte sitLøb i samme Retning, men maa bøie af derfor (jvf Paus Kong Magni Gule-tings Lov s. 15510; Kristian den fjer-des norske Lovbog udg. af f. Hallager og Fr. Brandt s. 14026) Landsl. 7, 4513;ogsaa om Løb i figurlig Betydning: stóralœki stemdi upp af valfalli svá, at eigináðu rás sínni dvs. fik strømme ud, fort- sætte sit Løb, Fm. VI, 679; svá berrrás hennar (nl. sólarinnar) til, at hónfirrist þá staði stundum, er hón nálgaststundum Kgs. 1019; stýrir tunga mannsallri rós lífs hans Homil. 21025 (jvf Jac. 3, 5). 2) Vei, Aabning hvorigjennemnoget saasom Vand og deslige tager sitLøb; bruðr (dvs. brunnr) lætr eigi framór enni s/ao/mo rós (Vulg. de eodemforamine) bæþi søtt vaþa ok beisktsenn Homil. 21031 (Jac. 3, 1); dreifandiveraldarinnar vötn um leyniligar jarð-arinnar rásir ok umferðir Stj. 1332; eyru- þau skal svá kenna at kalla - munneða rás eða sjón eða augu heyrnar-innar SE. I, 53817. 3) Flok, Skare (jvfskreið 1); þá bað Petrus helga englaok postola ok píslarvotta ok guðs játaraok allar raasir heilagra manna, at þeirsé munkinum miskunnar biðjandi Mar.10634.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᛋ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

c.: Capitel.

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.